Thuis op veilige bodem.(4/11)
Thuis op veilige bodem.
Wat is het toch een voorrecht om in een land te wonen waar je niet bang hoeft te zijn voor militairen voor de deur, voor nachtelijke invallen en voor knokploegen die jou en je familie aanvallen,
al dan niet gesteund door een leger van militairen. Niet bang hoeven te zijn in bus- en treinstations voor grote groepen jonge militairen met zware wapens of voor burgers in bussen die een wapen
achter in de broekband hebben zitten. Misschien is het prettig als je tot de groep behoort die gewapend mag zijn. Maar mij gaven al die bewapende types en hun superioriteitsuitstraling een gevoel
van onveiligheid en bedreiging.
De laatste paar dagen waren ontspannend en zeer gezellig. Vanuit Hebron ben ik met mijn vrijwilligersgroepje nog een dagje naar Bethlehem geweest en hebben daar rondgekeken. We bezochten het Aida
vluchtelingenkamp en zagen daar traangasgranaathulzen op het net liggen dat boven het voetbalveldje was gespannen. Ook zagen we hulzen in de boompjes in de speeltuin. Het kamp wordt aan een kant
afgesloten door de muur. Een ijzeren deur in de muur gaat dagelijks open en militairen komen dan het kamp binnen.
We kwamen in een vrij lege straat in het kamp terecht waar een jongen van ongeveer 13 jaar stenen aan het gooien was richting Israelische soldaten. Soldaten keken maar deden verder niets. Op de
hoek van die straat hing een foto van een andere jongen die enkele maanden geleden door het hoofd was geschoten toen hij daar met zijn vrienden stond te chillen.
Een moeder uit het kamp vertelde dat haar zoon was ontvoerd door twee agenten in burger. Hij zit nu ergens in Israel in een gevangenis, waarom, geen idee.
Vanuit het kamp zagen we een groep mensen naar het plein gaan waar de kerk is waar Jezus zou zijn geboren. Ze wilden daar gaan demonstreren tegen de arrestaties van hun kinderen en het niet
teruggeven van de lichamen van gedode Palestijnen.
In het Aida kamp wonen ongeveer 5000 mensen. Deze maand zijn er al 150 arrestaties verricht. Om te begrijpen waarom mensen zich verzetten, waarom zij zo boos zijn, lees de onderstaande
link.
http://www.mo.be/wereldblog/aida-voelt-de-hete-adem-van-de-isra-lische-bezetter
Van Bethlehem ging ik de volgende dag naar Sakhnin ,ligt in Noord Israel (48) Even een paar dagen ontspannen en giebelen. Met een busje vertrok ik om 7 uur richting Jeruzalem. Onderweg zag ik
mensen op straat die stonden te wachten op vervoer naar werk of school. Tegenover hen stonden twee militairen met hun wapen in de aanslag, klaar om te schieten. Ik vroeg aan mijn buurvrouw in het
busje wat die militairen daar deden, of er een nederzetting in de buurt was. Ze kon hier niet zo goed op antwoorden. Later begreep ik het: ze waren daar om kolonisten te beschermen die een oud
Palestijns ziekenhuisje en gast house bezet hielden. Logisch toch, je kraakt, je neemt andermans huis/bezit in beslag en het leger is daar om een ieder neer te schieten die ook maar in de buurt
komt om zijn of haar bezit op te eisen.
De reis ging voorspoedig. In Jerusalem zag ik veel militairen vrij nonchalant rondlopen met hun wapens. Sommigen liepen zelfs in korte broek, singlet, met flip flops aan en het wapen over de schouder. Hopelijk wint de moraal het van de testosteron en gebruiken ze de wapens niet.
In Sakhnin was het zoals altijd geweldig. Heerlijk gewandeld, met uitzicht op dalen en heuvels. Vanuit een hooggelegen punt keken we neer in de Battouf vallei. In deze vallei liggen een groot
aantal Palestijnse dorpen en door de vallei loopt een kanaal dat water vervoert vanaf het Meer van Tiberias naar de Negev. Er stroomt nu heel weinig water door het kanaal omdat het waterpeil in
het Meer van Tiberias zeer laag staat.
Er zijn maar een beperkt aantal oversteekplaatsen waarde Palestijnenhet kanaal kunnen oversteken. Het is de Palestijnen verboden om water uit het kanaal te nemen. Daar waar het
Palestijnse gebied ophoudt, gaat het kanaal ondergronds zodat Israël minder bebouwbaar land verliest.
In de regentijd loopt het water vanaf de heuvels over de Palestijnse velden en in de zomer is het kurkdroog. Geen enkele Palestijn heeft geld genoeg om te zorgen dat dit vruchtbare land goed
bewerkt en bereikt kan worden. Het schijnt dat Israel geen toestemming wil geven daar zij een zeldzame insect willen beschermen.( http://www.palestinechronicle.com/land-day-tigers/)
Het is altijd de vraag, hoe moet het nu verder tussen Israel en Palestina. Is de situatie nu erger dan vroeger of is er meer aandacht voor wat er gebeurt door de sociale media? Als je het boek
van Ilan Pappe leest dan is duidelijk dat het optreden van Israel altijd gewelddadig is geweest en bewust het land hebben willen zuiveren van Palestijnen. Ongelooflijk slecht en
mensonterend.https://www.bol.com/nl/p/de-etnische-zuivering-van-palestina/1001004005492261/
Ooit zullen de aanhangers van het zionisme moeten erkennen dat het hier net zo fout is als destijds onder het apartheidsregiem in Zuid Afrika, heel fout. Volgend jaar is het een eeuw na de
ondertekening van de Balfourdeclaratie (http://jaffadok.nl/balfour-verklaring/), een goed moment om schuld te bekennen en het leven te beteren. Voor gelijke rechten voor alle burgers in een
democratische staat.
Maar zolang er geen democratische staat is waar een ieder gelijk is, moeten wij doorgaan met de Boycot, De-investment en Sancties campagne.
Levens lijken weinig waard te zijn in Palestina
Levens lijken weinig waard te zijnin Palestina
Op 21 oktober is een Palestijnse tiener van 15 jaar op weg naar huis in zijn rug geschoten, hij zou een steen gegooid hebben naar militairen. Een steen tegen een zwaar bewapende militair, tegen zijn jeep of wat? Waarom hebben zij hem niet gearresteerd maar gelijk doodgeschoten en wel in zijn rug? Het is altijd hetzelfde, of men heeft met stenen gegooid of men heeft een aanval gepleegd of willen plegen met een mes. De inwoners van het dorp hebben gedemonstreerd, veel jongeren met hun gezicht bedekt zodat militairen hen niet herkennen en hen ‘s nachts van bed lichten. Drones boven de demonstratie om de situatie in de gaten te houden en te filmen. Het lichaam is nog niet teruggegeven aan de familie, dat zal of voor of na vrijdag gebeuren, en wel in de late avond. Men verwacht dan dat het lichaam gelijk begraven wordt, maar dat doet de familie met het hele dorp. Vandaag stond in Haaretz (Israelische krant) dat de jongen geen veiligheidsrisico was voor de militairen. Maar dood is dood. Het is de vierde dode dit jaar in Beit Umar. Beit Umar heeft 17.000 inwoners, 150 mensen zitten in de gevangenis, waarvan 35 jonger dan 18 jaar. Men moet naar een militaire rechtbank en om iemand vrij te krijgen moet men een advocaat inschakelen en geld betalen. Geld wat veel mensen niet hebben. Het dorp heeft enkele demolition orders ontvangen, dit betekent dat mensen zelf hun huis moeten vernietigen omdat ze geen vergunning hebben van Israel om in hun eigen dorp te bouwen. Ik kan mij zo goed voorstellen dat mensen door het lint gaan, het leger dat aan de rand van het dorp staat met jeeps en al dan niet klaar staan om te schieten. Het leger dat ‘s nachts je huis binnen kan stormen, je kind kan neerschieten etc. Ook mensonterend om bij een checkpoint te moeten staan wachten met je spullen en men wil je gewoon niet horen of zien. Dan bel je en bel je maar niemand reageert. Er is een nieuwe lichting soldaten hier in Hebron. Heel jong allemaal, nog geen puistjes of baardgroei, maar wel een wapen. Een groepje had dienst bij een checkpoint maar had geen idee hoe de ijzeren draaideuren open moesten. Mensen raken steeds meer gefrustreerd, vooral de jonge mannen zie je paars aanlopen, en dit dag in dag uit, jaar in jaar uit.
Vandaag 26 oktober naar Al Tawani gegaan. Een rit met een busje en daarna met een taxi. Met een busje door een soort industriegebied gereden, kalksteen en ander steen, dus veel stof. In een volgend dorp met een plaatselijke winkelier naar Al Tawani, via een B-weg dwars over een prachtige weg (verbinding tussen nederzettingen) naar het dorp. Daar zouden wij twee vrouwen ontmoeten die werken voor Operation Dove.
Zij helpen of ondersteunen de plaatselijke bevolking tegen het geweld van kolonisten. Twee keer brengen of halen zij de kinderen op die door militairen langs nederzettingen moeten. Vroeger deden internationale vrijwilligers uit o.a. de VS dit, maar zij werden door de kolonisten aangevallen met zwaar letsel tot gevolg. Dit heeft met name in de VS tot verontwaardiging geleid, slachtoffers van het kolonistengeweld waren Amerikanen. Door druk op de Israelische regering worden de kinderen nu door militairen begeleid. Dit zouden militairen zijn die met de kinderen meelopen en die in een militaire jeep meerijden. Het is meestal zo dat de kinderen lopen en de militairen rijden. Na een rondleiding en een heel verhaal over het dorp, zijn wij meegegaan naar een plek waar de kinderen verzamelen. Er waren weinig kinderen aangezien er een bruiloft was. Een uur gewacht op een jeep met militairen, vele malen heeft een Palestijnse vrijwilliger gebeld en gebeld: niets, niemand. Dus via de heuvels naar een plek waar de Italiaanse vrouwen zouden komen om de kinderen op te halen. Zij vroegen of wij op de heuvel wilden blijven staan zodat wij het gebied konden overzien. Zij hadden kolonisten gezien en wilden dat wij hen waarschuwden als zij hen naderden en filmen als er wat zou gebeuren. De vrouwen en kinderen liepen nog een uur naar het dorp en kwamen weer terug. Een weg naar en van school van 20 minuten werd een weg naar huis van een uur. Het houdt je lekker bezig die bezetting. Gelukkig geen kolonisten tegengekomen. Je hebt daar twee soorten kolonisten, kolonisten van een door Israel erkende nederzetting en van een outpost die zelfs onder de Israelische wet illegaal is. De bewoners van die illegale outpost zijn zeer gewelddadig, zij bedekken hun gezicht en vallen onherkenbaar Palestijnen of anderen aan. Het is niet gezellig theedrinken maar zeer gewelddadig optreden. Dus kinderen moeten beschermd worden tegen bewoners van een illegale outpost. Waarom niet die outpost ontruimen en de bewoners bestraffen?
Al Tawani heeft een geschiedenis van geweldloos verzet, in 2006 hebben de inwoners een rechtszaak tegen de muur (41km) gewonnen. Anderhalf jaar hebben zij gedemonstreerd, er zijn velen slachtoffer van geweld geworden maar zij hebben geen geweld gebruikt, ook geen stenen gegooid. Geweld zou een reden zijn tot nog meer geweld van de kant van het leger en dat wilde men niet. In 1967 was het gebied doelwit van de bezetting. Het valt onder gebied C, wat betekent: valt onder Israelische controle. Het gebied is onderverdeeld in allerlei dorpjes met grotten en andere onderkomens. Vele dorpen ontvingen een demolition order, order tot het vernietigen van de onderkomens. Dorpen hebben geen elektriciteit of stromend water, iets wat de nederzettingen wel hebben. Al Tawani heeft zich langdurig verzet en is tot een masterplan gekomen. Ze kunnen bouwen binnen de grenzen, hebben elektriciteit en stromend water. Stromend water is er niet altijd, is erg schaars voor Palestijnen. Het dorp is zeer basic, traditioneel. Minder afval op straat, minder consumeren. Winkels zijn er niet, moet je met een auto naar het volgende dorp/stad. Een groot deel van het gebied is militair oefenterrein en men probeert steeds meer en meer land in te nemen, grenzen op te schuiven. De bevolking blijft zich verzetten door naar school te blijven gaan, herders hun dieren te laten grazen ondanks dat ze dan kans lopen om gearresteerd te worden. Reden, te dicht bij de nederzetting. Een groepje Palestijnse kinderen ging in het voorjaar planten en kruiden plukken, geneeskrachtige kruiden. Zij werden beschoten door kolonisten en door de Israelische politie tot in het dorp achtervolgd. Kinderen die niemand kwaad deden. Kolonisten die bomen vernietigden, landbouwgrond in de fik staken en schapen vergiftigden, alles zonder rechtszaak of vervolging. Door samenwerking met Israelische vredesgroepen waaronder Rabbis for Human Rights enTa’ayush. Journalisten en internationale organisaties helpen de dorpsbewoners, ieder op zijn manier. Zij staan voor het internationaal recht, iets wat de Israelische regering nalaat.
filmpje waar te zien is hoe militairen kinderen aanvallen i.p.v. beschermen(zoals afgesproken)
http://tuwaniresiste.operazionecolomba.it/video-update-israeli-soldiers-throw-stones-with-a-slingshot-during-the-school-patrol/
De coördinator van het non-violence popular resistance committee zei: “je kunt even liegen maar niet voor altijd.”
Youth against settelements,nieuwe lichting menselijk schild en Dr Hashem Azzeh.
Youth against settlements, nieuwe lichting menselijk schild en Dr. Hashem Azzeh
Een bezoek aan Youth against settlements gebracht. Via een steile helling naar de top van de heuvel waar hun plek is. Een mooie plek met uitzicht over Hebron. Prachtige kleuren afhankelijk van de stand van de zon, genieten dus. Ik kwam aan toen er een hele groep toekomstige Israelische militairen (menselijk schild) aanwezig waren. Zij kregen uitleg van de Palestijnse jongeren (youth against settlements)over de manier waarop militairen zich (mis)gedragen en hoe de Palestijnen reageren op de aanwezigheid van militairen en de bezetting. Israelische jongeren van rond de 18 jaar die binnenkort in dienst gaan, trots zijn op het dienen van hun land, de druk van de omgeving niet kunnen weerstaan en niet durven te weigeren en de vele voordelen die militaire dient oplevert. Korting op van alles en nog wat, studiebeurs. baan, hypotheek, en misschien nog wel meer.
Sommige jongeren waren ontzet, dat kun je zien aan hun gezichtsuitdrukking, aan hun lichaamstaal. Sommigen wilde zich verdedigen, ja maar jullie steken of rijden ons dood. Welke regering willen jullie, Hamas of PLO, en wat dan als jullie een eigen staat krijgen, dan krijgen wij ook oorlog met omringende Arabische landen (met de meeste regeringen van Arabische landen heeft Israel een goede relatie). Jongeren die net zoals de NL jongeren misschien nog geen ei kunnen koken, maar binnenkort wel met een wapen rondlopen en kunnen beslissen over andermans leven, over andermans kind, vader, moeder of vriend. Jongeren die een kleine groep kolonisten in Hebron beschermen. Kolonisten die bomen vernielen, mensen mishandelen, uitschelden en ga maar zo door. Kolonisten en militairen die een grote gezellige familie lijken te zijn en samen terreur uitoefenen. De toekomstige werkplek voor de aanwezige jongeren. Een ontsteld meisje kwam naar mij toe, wilde weten waar ik vandaan kwam, waarom iedereen toch zoveel kritiek had op Israel. Ja we doen niet alles goed maar zo slecht zijn we toch ook niet? We waarschuwen zelfs mensen voordat wij gaan bombarderen.Later vond ik deze tekst op internet, een tekst van iemand in Gaza. (Gaza) "If you got this sms, you have to collect your life in ten minutes, to take all your family, official papers, money, childhood photos , your kids, in ten minutes. It's certain that you will forget many things which will disappear forever, and become just memories, in ten minutes the walls which protect you years from cold and heat will no longer be existing, in ten minutes everything you loved in your house will be a piece of your memory, so if you were living in Gaza prepare everything in a can and put it beside your door because ten minutes will be just ten minutes... it's just Gaza." Ik vroeg of ze Facebook had en of ik haar dan wat titels van boeken en video's mocht geven. Het kind was echt in de war, helaas heeft ze het niet aangedurft om facebookvriend te worden . Sommigen gaven de Palestijnse jongeren een hand, een welgemeende hand, anderen verlieten al dan niet onder de indruk het terrein. De Israelische jongeren waren trouwens op eigen verzoek naar de organisatie Youth against settlements gekomen. Met Palestijnse jongeren een olijfboom van zijn olijven ontdaan. Het was niet zo goed georganiseerd maar wel een goede indruk gekregen van de problemen in die omgeving. De wijk heet Tel Rumeida en heeft heel veel te lijden van de nederzetting. Vanaf het huis kon je zo in de tuin van de kolonisten komen en natuurlijk andersom. Op nog geen steenworp afstand wonen zeer onvriendelijke kolonisten die hen het leven zuur maken. Deze kolonisten worden weer beschermd door een leger militairen die vanuit het huis duidelijk zichtbaar aanwezig zijn. De militairen bepalen wanneer er olijven geplukt worden of niet, soms stelen kolonisten de geplukte olijven en de eigenaar kan er niets tegen doen. Op en rond de heuvel lopen heel veel kolonisten en militairen rond, dit tot groot ongenoegen van de plaatselijke bevolking. Wij waren uitgenodigd door de familie van Dr. Hashem Azzeh. Hij stierf vorig jaar tijdens ongeregeldheden (twee tieners waren na een veronderstelde aanval op militairen doodgeschoten). De militairen weigerden ambulances de toegang tot de wijk/huis. Uiteindelijk hebben buren hem naar de ambulance gebracht. Onderweg heeft hij zoveel traangas ingeademd dat de hartklachten en de traangas hem fataal zijn geworden. Dr Hashem Azzeh was een arts maar moest zijn werk voor de UN opgeven i.v.m. huisarrest opgelegd door het leger. Hij is toen activist geworden, vele internationale organisaties ontvangen, buren bijgestaan en rondleidingen gegeven. De kolonisten hebben het leven van hem en zijn gezin ernstige schade berokkend. Zij hebben zijn vrouw mishandeld met als gevolg 2 keer een miskraam, hem mishandeld, zijn bomen vergiftigd en ga maar zo door.https://palsolidarity.org/2015/10/ism-mourns-the-death-of-longtime-supporter-and-friend-hashem-azzeh/ Hashem had een vrouw en 4 kinderen, een van zijn kinderen hield een prachtige toespraak en vroeg de aanwezigen om toch vooral maar de boodschappen in het oude centrum te blijven doen, de moskee te bezoeken en op bezoek bij familie te gaan. De oude stad mag en kan niet dood gaan. Na de herdenkingsbijeenkomst naar de oude stad gegaan om de kolonistentour te monitoren. Tientallen kolonisten liepen door de oude stad onder bescherming van een veelvoud aan zwaarbewapende militairen. Het leek erop dat er een beroemde kolonist aanwezig was, wat een legermacht en wat een machtsvertoon. Waarschijnlijk Baruch Marzel, hij heeft posters in zijn huis hangen waarop staat dat God hen het recht gaf om Arabieren te doden. Gezellig typetje of niet soms? Om een indruk te krijgen hoe zo'n kolonistentour eruit ziet, zie youtubefilmpjehttps://www.youtube.com/watch?v=2ZqS7GZTMZk. Geeft een heel goed beeld over de waanzin in Hebron.
Op het einde gooiden twee jongetjes van een jaar of 10 twee steentjes, een van de militairen rende er met wapen zonder veiligheidspin op af. Gelukkig waren ze hem te snel af. Maar wanneer is de militair sneller?
Niet de lange arm maar het lange lichaam van Israel.
Hebron heeft bezoek gehad van heel veel kolonisten en ook van parlementariërs uit de hele wereld Kees van der Staaij en SGP-Europarlementariër Belder waren ook aanwezig. Aanwezig bij de Israel Allies Foundation Jerusalem Chairman’s Conference. (http://www.israelallies.org/usa/event_details/israel_allies_chairman_conference_in_jerusalem/)Dat is een conferentie met parlementariërs uit de hele wereld die in het land waarin ze wonen een voortrekkersrol hebben ten aanzien van Israël. Hier krijgen ze alle instructies hoe zij moeten ireageren/stemmen/vragen stellen/moties indienen n eigen land ten opzichte van BDS, geld aan de Palestijnse autoriteit,grensbewaking en de status van Jeruzalem. Geld aan de Palestijnse autoriteit zou volgens deze organisatie naar terroristen gaan, naar Hamas en Hezbollah. Meerdere malen hebben van der Staaij en Joel Voordewind vragen gesteld over het subsidieren van terroristen. Op de site van deze organisatie staat ook dat de Nederlandse regering de subsidie aan vijandige NGO's gaat herzien. Subsidie aan NGO's die mensenrechtenschendingen vastleggen en monitoren,joods of niet, moeten , gemuilkorft worden. Kees ging samen met de andere deelnemers naar een van de grote nederzettingen, een nederzetting vlakbij Betlehem waar het aanschouwen van de enorme muur,velen doet huilen van schaamte. De aanduiding ' West Bank' of 'bezettig' worden niet gebezigd. Men heeft het over Judea en Samaria.Zij spreken over het bijbelse Judea en Samaria, het land wat God duizenden jaren aan de joden gegeven heeft. Over het koninkrijk van David en Solomon. Je moet het maar bedenken, het goedkeuren van de onderdrukking,apartheid en diefstal van land. Dus Kees en Co liepen daar rond in Hebron terwijl de gehele straat was afgesloten en sluipschutters op de daken lagen. Militairen dagen te voren daken van huizen verder op hadden bezet om vandaar uit de situatie te kunnen bekijken. Alles wat ik eerder heb geschreven wordt dus goed gekeurd door die christelijke partijen die uit gaan van het oude testament. Joel Voordewind en Kees van der Staaij die een kolonist van bezet gebied uitnodigen om te spreken voor kamerleden in het Nederlands parlement, zou een kraker uit Berlijn ook met een rode loper worden binnengehaald? SGP die een symposium' A Critical Look at the Israeli Global Security Industry' aan de UVA wilde verbieden. Staat de SGP wel voor internationaal recht en vrijheid van meningsuiting ?
Gisteren en vandaag zijn er weer twee jongeren dood geschoten. De een zou een aanval met een mes hebben willen plegen(op video kun je zien dat militairen in haar tas zoeken, geen mes vinden) en een jongen die met een steen zou hebben gegooid. Beiden dood geschoten, meisje had misschien gered kunnen worden maar men liet geen ambulance door. .
Jongeren overzien vaak de gevolgen van hun daden niet, verveling, verzet, groepsgevoel, woede en frustratie brengt hen tot het gooien van stenen naar hun onderdrukker en bezetter. In Gaza is een jongen geraakt in zijn gezicht,zijn gezicht vatte vlam en hij stierf. e 15 jaar bezet en onderdrukt.
http://972mag.com/idf-soldiers-shoot-flare-at-teens-face-killing-him/122645/
Een van mijn mede activisten is naar een demonstratie geweest in Kufr Qaddum’,mensen daar demonstreren al jaren nadat het overleg tussen hen en Israel stuk liep. Men wilde dat de wegblokkade werd opgeheven zodat mensen gewoon naar hun werk konden gaan en niet 50 minuten moesten omrijden. Het bereiken van een ziekenhuis of werk, werd een groot probleem. In 2011 heeft Israel na jarenlage trainage gezegd dat het blijft bij een blokkade . Naast Kufr Qaddum liggen 2 nederzettingen die zich uitbreiden. De bewoners hebben zeer jaren lang,heftige demonstraties achter de rug. Traangas, kogels met en zonder rubber laagje, stinkend water en geluidsbommen. Vele licht en zwaar gewonden ,men telde in 6 maanden tijd 2177 gewonden.Bij een jongen is de munitie in zijn been ontploft.Nu heeft het dorp een andere tactiek , geweldloos demonstreren maar ook dat helpt ze niet.Men gooit alleen stenen als het leger het dorp binnenkomt.Het leger heeft een collectieve straf voor al het demontreren voor het gehele dorp uitgevaardigd. In plaats van 45 dagen permissie om olijven te plukken,krijgen ze maar 7 dagen . Op alle gebieden wordt het leven onmogelijk gemaakt. Het leger is niet het dorp gekomen zo ook op andere plekken is het rustig gebleven.
Zou er een verandering op tilt zijn wat betreft demonstraties?
De enige democratie in het MO?
De enige democratie in het MO.
Wij weten natuurlijk heel goed dat Israel de enige democratie in het MO is en dat wij " het Westen" gedeelde waarden en normen hebben.Dit schrijvende bekruipt mij het gevoel dat democratie in verval raakt. Welke democratie sluit hele wijken af voor bewoners en laat wel 100 bussen de wijk in rijden om bezoekers af te zetten. Bezoekers aan het loofhuttenfeest wat op bezet Palestijns gebied plaats vindt. Onderwijzers die zenuwachtig rondlopen , bang dat de kinderen niet snel genoeg de weg oversteken en geraakt worden door een bus of militaire jeep. Kleine kinderen hebben echt geen idee wat er gaande is, oudere kinderen wel. Jongens doen altijd wat stoer een dat moest een jongen bekopen met het apart genomen worden door militairen. Zijn tas werd geopend en hij moest zijn handen tegen de muur zetten en werd zo gefoulleerd. Dit alleen maar omdat hij ruzie had met een klasgenoot. Na afloop was hij voor de jongere jongens natuurlijk de held van de dag. Voor hem is het nu goed afgelopen, rapporten wijzen uit dat heel veel kinderen gearresteerd worden en verklaringen in het Hebreeuws moeten tekenen. Kinderen overzien de gevolgen van hun daden niet, handelen impulsief en dat kan ze maanden cel opleveren. Maanden cel, mishandeling, geen bezoek van ouders etc. Zou de enige democratie in het MO weer honderden kolonisten door de Souk laten lopen of staat er iets nieuws op het programma? Na de tweede schoolronde opweg naar het apartement. Op de hoek van de straat stond een grote militaire jeep en de straat links en rechts was afgesloten. Sluipschutters op het dak en verschillende eenheden op de hoeken van de straat. De gehele winkelstraat was afgesloten voor Palestijnen. Groepen kolonisten gingen de straat in ,gingen naar een of andere heilige plek, leek wel een apartement en geen tombe of wat dan ook. Kan niet vinden wat er nou zo heilig was.. Alle winkels in de straat waren gesloten en er was geen Palestijnse auto te zien. Alleen in hoge uitzondering mocht je na het tonen van je identiteitsbewijs en je tas, door naar je huis. Verder moesten mensen omlopen , geen vriendelijke vraag maar een bevel.Natuurlijk verstaan Palestijnen in Hebron over het algemeen geen Hebreeuws, alsof de militairen dat niet weten. Heel veel mensen kwamen kijken naar wat er gaande was, het leger duwde hen terug de straat in. Met getrokken wapens,klaar om te schieten. Wij maakte zoveel mogelijk foto's en films en merkte dat ook op ons de wapens gericht werden. Ja, solidair moet je zijn in een democratie. De kolonisten maakte foto's van elkaar met de jeeps en militairen op de achtergrond. Het leek wel alsof het leger wilde zeggen" zie je nou wel, wij beschermen jullie tegen die bloeddorstige Palestijnen, zij willen jullie de zee in drijven of hier ter plekke de keel doorsnijden. Waarom zou je ander dan het halve leger op een plek hebben. Ook de kolonisten keken rond, o gelukkig, zelfs vanaf het dak worden wij beschermd. Kolonisten zwaaide met Israelische vlaggen, sommigen zwaaiden naar de toeschouwers van het dramatische toneelspel, sommigen gehaast, sommigen op hun gemak. Alles hier is van ons en wij zijn de baas. Het heel lang heel gespannen en gevaarlijk. Jonge pubers die gaan zich natuurlijk heel snel vervelen en gaan een beetje lopen treiteren, kiezelsteentje hier , flesje daar. Niets maar dan ook niets wat ook maar iemand in gevaar had kunnen brengen. Het leger legde gelijk aan, wapens op jeep of muurtje en kijken of je klaar was om te raken. Er is aan het eind geschoten, of het rubberkogels of echte kogels waren, geen idee. Geoefende mensen kunnen het verschil horen. 1 geluidsbom is er afgeschoten, genoeg om je in de lucht te laten springen. Na 5 uur alles afgesloten te hebben en voor de veiligheid van alle illegale kolonisten gezorgd te hebben, trok het leger zich terug.De rust was wedergekeerd. De gekte was voorbij. Was het nou echt de bedoeling om de kolonisten het idee te geven dat de Palestijnen bloeddorstige moordenaars zijn die voor niets en niemand uit de weggaan, dat je daarom je AK47 of wat dan ook, op kinderen moet richten. Om uren klaar te staan /liggen om te schieten? Om journalisten het werk onmogelijk te maken en als volwassen militairen en leiders van de club terug te filmen, kusjes in de lucht te geven aan mensen die foto's maken? Werkt een democratie zo, bombarderen wij landen om deze vorm van democratie te introduceren? Wat een dag, wat een dehumanisering van de Palestijnen.
Mag ik dan misschien toch kiezen voor een dictatuur, dan weet ik waar ik aan toe ben?
Loofhuttenfeest in het oude Hebron
Een spookstad in het bijzonder mooie oude Hebron.
Straten vol met huizen die gesloten zijn, winkels dicht, geen mens te zien alleen zwerfkatten,heel veel zwerfkatten . Auto's van kolonisten ,politie of militairen rijden met hoge snelheid door de lege straten. Kolonisten zijn de voorbereidingen aan het treffen voor het feest. Palestijnen moeten hun winkels enkele dagen sluiten en zullen geen inkomsten hebben. Alles en iedereen moet wijken.
Aan de muren hangen teksten die zeer bedenkelijk zijn,zoals:
' Deze winkels zijn gesloten door het Israelisch leger uit veiligheidsoverweging nadat de Arabieren de Oslo oorlog begonnen zijn (tweede intifada) in september 2000. Zij vielen joden aan , verwondden en vermoordden hen op deze weg'
Vernietiging
1929,Arabische moordenaars vermoordden joden. De gemeenschap is ontworteld en vernietigd.
Vernietiging,terugkeer en wederopbouw.
1967,bevrijding van Hebron en herstel van de joodse gemeenschap' De kinderen zijn terug gekeerd naar hun eigen grens' spreuk uit testament.
De winkeliers die hun inkomsten al die jaren hebben zien dalen, zullen dit ook nu weer ondervinden. Kolonisten en kinderen van kolonisten intimideren bezoekers van de winkeltjes en de winkeliers.
Naast de moskee die voor meer dan de helft synagoge is geworden, (https://electronicintifada.net/blogs/ali-abunimah/hebron-still-under-siege-20-years-after-ibrahimi-mosque-massacre.)staat een checkpoint. Mannen die willen passeren moeten zich identificeren ook al wonen zij daar al jaren en ook al komen zij daar dagelijks langs. Een vader met drie hele jonge kinderen moest minimaal 15 minuten wachten. Een jonge militair stopte hem, vroeg hem zijn ID in te leveren en liet hem zijn Tshirt omhoog tillen. Elke dag weer en weer en weer. Je Tshirt en hemd omhoog, omdraaien en nog een keer omdraaien, dit alles onder toeziend oog van je kinderen,leerlingen en of vrienden.Met enkele winkeliers een praatje gemaakt. Een van de winkeliers werkt samen met een dame die allerlei artikelen voor hem borduurt. Soms moet hij overleggen over nieuwe artikelen en vraagt haar dan te komen. Zij moet een geldige reden opgeven waarom zij hem wil bezoeken, het kost veel tijd om uit te leggen waarom zij speciaal naar de zaak moet komen en als het dan lukt dan mag zij 20 minuten naar de winkel. Mannen tussen de 15 en 30 jaar mogen bepaalde gebieden helemaal niet betreden. Alles maar dan ook alles wordt uit de kast getrokken om het leven zo miserabel mogelijk te maken.
Naast de Shuadastreet ligt een islamitische begraafplaats, deze wordt regelmatig als trainingsgebied voor Israelische militairen gebruikt. Vanmorgen de meisjesschool gecontroleerd . Ook zij moeten langs een checkpoint maar werden niet aangesproken, wel een jongen die zijn handen moest laten zien. Vuile handen is stenen gooien, en zijn tas werd gecontroleerd. Een man op krukken die zeer moeilijk liep en de kortste weg wilde nemen naar zijn plaats van bestemming, kreeg nee op het rekest. Hij moest een heel stuk omlopen om dat de jonge militairen dit graag zo zagen.
Deze militairen sprongen op een gegeven moment hun wachthuisje in met wapen ontdaan van veiligheidspin. Ze stonden een beetje te lanterfanten toen zij van opzij van hogerhand een opdracht kregen in het hebreeuws. Ik en zeker ook de passerende kinderen schrokken en dachten even dat er iets aan de hand was. Na het ochtendritueel met andere organisaties bijeengekomen. Meerdere organisaties hebben een taak in het controleren en monitoren van het oude deel van Hebron.Er waren niet veel bijzonderheden te melden, iedere organisatie maakt zich zorgen over de komende vakantie en de gevolgen voor de inwoners (schoolkinderen) Kinderen van 10 jaar die uitspraken doen zoals ' ze hebben een mes voor elke jongen' is natuurlijk een uitspraak die zeer zorgelijk is. Sinds vorig jaar september tot nu zijn er in een heel klein gebied zeker 20 jongeren gedood. Na de vergadering weer terug en onderweg werden wij aangesproken door een man die vertelde dat militairen een straat in gegaan waren. De straat die hij noemde valt niet onder Israelische controle maar onder de Palestijnse controle. Aan twee kanten van de weg liepen militairen te kijken hoe zij de kolonisten die op woensdag zouden komen, het beste de straat in konden krijgen. Palestijnse auto's moeten dan uit de weg en de straat zal vol militairen zijn. Deze actie trok veel bekijks van de Palestijnen, zij zullen er het meeste last van hebben als de bussen arriveren.De middagronde zag er weer wat anders uit, samen met een man uit Ierland eerst de verkeerde weg genomen in het doolhof van straatjes en op de plaats van bestemming aangekomen, zagen wij wel 16 militairen en 4 militaire jeeps vlakbij de school.Enkele kolonisten liepen zelfverzekerd rond, het gebied werd zwaar bewaakt, zij waren veilig. De schoolkinderen liepen al dan niet geirriteerd langs de militairen en op een gegeven moment kwamen er steeds meer volwassenen langs. Tien, twintig, wat vreemd, die werken toch niet in die school? Het bleek een rouwstoet te zijn die de toegang tot een gebied ontzegd was. Wel honderd mannen liepen op een gegeven moment met lichaam van de overledene door de straten, op weg naar de begraafplaats en onder toeziend oog van militairen en een speciale wagen met iemand die hen filmde. Je zou toch op zijn minst zeer geirriteerd raken als je zo in je bewegingsvrijheid beperkt wordt.Wij hebben geprobeerd de stoet te achtervolgen maar dat is helaas niet gelukt, welke straat moet je in, welk steegje ,links, recht, rechtdoor. Het lijkt allemaal goed afgelopen te zijn. Niet zoals op andere gelegeheden dat de rouwstoet of de aanwezigen worden beschoten met traangas etc.
Misschien leuk om te weten, ik zit hier in een apartement met een oude en jonge Amerikaan. De oudere man is 72 en blijft hier 3 maanden monitoren en schrijven. Een jonge vrouw uit IJsland en een jonge man uit Ierland. We doen alle rondes met 2 personen. Een Duitse vrouw is hier getrouwd met een Palestijnse man en wacht al 9 maanden op een identiteitsbewijs. Niet altijd ligt het wachten aan de Israelische autoriteit maar ook aan de laksheid en de ongeinterseerdheid van de Palestijnse autoriteit. Deze vrouw heeft reden om bang te zijn om gearresteerd te worden, als zij in een Israelische gevangenis terecht komt dan mag haar man haar niet bezoeken en wordt zij hoogst waarschijnlijk naar Duitsland uitgezet. Al met al heel vervelend, het doet je denken aan de reclame van de groene krokodil. Verder is er nog een apartement maar daar zijn weinig voorzieningen. Wel een belangrijk apartement daar het gelegen is op een plek waar nu het loofhuttenfeest gehouden wordt en de Palestijnen daar last van hebben. De aanwezigheid van internationale waarnemers kan het wat makkelijker maken voor de Palestijnen.
Vandaag weer vroeg op om naar de meisjesschool te gaan. Daar aangekomen zagen wij veel militairen die het gebouw naast de school hadden in genomen, hekken aan weerszijde van de straat en veel, heel veel kolonisten. Bussen en auto's met kolonisten en militairen reden af en aan. De concerge van de school werd helemaal zenuwachtig, zo ook het onderwijzend personeel. Een gekke huis. Foto's gemaakt en op naar de kinderen die naar de creche gebracht moesten worden. Wat een plezier met die onbevangen kinderen die huppelend naast ons liepen. De scholen besloten om vroeg te sluiten i.v.m. de aanwezigheid van de enorme legermacht . Voor sluitingstijd naar de shuk gegaan om te kijken of het daar rustig was. Men had het gevoel dat de kolonisten die middag de straatjes zouden vullen, kolonisten omringd door militairen en politie. Militairen controleerde de prullenbakken en inspecteerde de omgeving. Dat voorspelde weinig goeds.Bij een andere school aangekomen stonden ook hier weer hekken, hekken die er voor de kolonisten stonden en niet voor de veiligheid van de kinderen of inwoners van de achterliggende huizen. Militairen en nog meer militairen. De meeste kinderen waren al naar huis dus wij gingen in de shuk kijken wat er gaande was. De gehele middag liepen er groepjes kolonisten bewaakt door militairen en grenspolitie rond. Gezellige families, stoere kolonisten en kolonisten die zelf gewapend waren. Checkpoint waren extra gesloten en jongeren werden gecontroleerd. Twee mede activisten werden bijna omvergereden door een kolonist , hij stapte uit en begon te gillen dat zij nazi waren die joden wilden doden.Een buldozer plaatste een extra roadblock en studenten moesten wachten om te kunnen passeren. Dit veroorzaakte natuurlijk een hoop frustratie en een van de studenten gooide een klein steentje, Deze actie werd gelijk afgestraft met een geluidsbom en het dreigen met een gericht wapen. Morgen staan er nog meer van deze kolonisten tours op het programma. Tijdens het volgen van de militairen en kolonisten moesten wij een weg nemen die juist in de afgesloten Shuada straat lopen. Deze straat was vol met kolonisten ,geen plek om rustig te lopen dwalen maar zelf verzekerd door te lopen en vooral niet om te kijken. Op naar een nieuwe dag met nieuwe kansen voor vrede en rechtvaardigheid???
foto's van christian peacemakers over Hebron.
http://us6.campaign-archive1.com/?u=cf2b03c2e5&id=10c083ef51&e=%5BUNIQID
Olijvenplukken op een van de mooiste plekken in Palestina.
Olijvenplukken op een van de mooiste plekken in Palestina.
Om 6 uur met een busje naar een verzamelplek en daar met een hele familie naar het veld met de olijfbomen. Achter in een vrachtwagen op kussens .Een speciale ervaring zo smorgens vroeg. Gelukkig niet de omgeving kunnen zien want anders was ik echt hysterisch geworden. Via een onverharde weg de heuvel op, zeer steil en vol met keien. Uitzicht was prachtig maar ik had het kunnen missen , wat een angst om naar beneden te pletteren met vrachtwagen vol met olijven en al. Eerst een uitleg gekregen over het gebied. Een weids gebied met een hekwerk van prikkeldraad, gevolgd door een meter of 30 grind en dan weer een hekwerk van prikkeldraad . Elke ochtend rijdt er een wagen langs om het grind te egaliseren en te controleren op voetstappen. Voetstappen van indringers. Achter het hekwerk liep een weg naar boven, naar de top van de heuvel. In de verte zag je de nederzetting. Een militaire jeep reed regelmatig langs maar kwam niet naar ons toe. Het hekwerk staat op het land van de boer en achter het hekwerk ligt nog veel land wat onbereikbaar is voor de boer. Niet alleen hij , meerdere boeren in het gebied kunnen hun land niet bereiken en daardoor ook niet bewerken. Dieren zoals herten en wolven zie je niet meer, zij kunnen de muur niet over . Slangen en schorpioenen zijn er nog steeds maar niets gezien. Wel een herder met zijn geiten en schapen, hoe die toch zo hoog kwamen, geen idee. Een kijkje genomen en geprobeerd het werk van de herder te evenaren, dit met zeer matig resultaat maar wel met een jongen van 13 die niet wist of hij moest lachen of kwaad worden.Nogmaals, het uitzicht was geweldig, adembenemend.De bomen hadden hier heel veel olijven, in tegen stelling tot de bomen gisteren. Met een hele familie hard gewerkt, lunch gedeeld en met z'n allen in de schaduw geslapen. De kinderen die mee waren en in het begin onwennig reageerden werden steeds vrijer en hielpen mee met het verzamelen van olijven. Leuk om ze ook zo met elkaar bezig te zien. 3 jonge mannen met een behoorlijk overgewicht liepen te sjouwen met kleden om onder de bomen te leggen, of de zakken te vullen en in de vrachtwagen te zetten.Een van de jongere jongens, 14 jaar hielp ik met het eten, wassen van de tomaten en komkommers. Ik had hierdoor een streepje voor en hij liet mij een hele oude grot zien. Vlak voor het donker het resultaat van de dag ingeladen, zakken vol met olijven,goed voor vele liters olijfolie. Terug kon ik op de achterbank zitten, op die manier van het uitzicht genieten(in de stress schieten) en krampachtig mijn buurvrouws hand vast houden. De zon ging onder en de maan kwam op, ongelooflijk wat mooi.Men mag geen weg aanleggen die goed berijdbaar is, zou denk ik ook een hele klus zijn om zo hoog een goede weg aan te leggen. Was blij dat ik het overleefd had en niet in een gekantelde vrachtwagen ergens tussen de olijven lag.
Na een goede nachtrust vroeg op om naar checkpoints/militairen te gaan . Deze zijn rondom de scholen en iedereen die de checkpoints passeert naar school wordt geteld. Kinderen, volwassenen ,alles gesplitst op leeftijd, en sekse. Onderwijzers apart Ook de mensen die door militairen worden gestopt en naar identiteitsbewijs gevraagd wordt of hun kleding omhoog moeten doen. Al deze cijfers worden gebruikt door meerdere NGO.s en hun beleid wordt daarop afgestemd. Kinderen in hun mooie schooluniform, gekamde haren en grote rugzakken. Soms gaat er een militaire jeep voor de uitgang van de school staan zodat kinderen niet naar huis kunnen.Scholen die met traangas worden beschoten of met stinkend water is geen uitzondering. Vlak bij de school was een hek die de straten van elkaar scheiden. De straat was alleen voor joodse weggebruikers. Leveranciers van brood kunnen ook niet met hun auto passeren dus hangen brood voor de winkel om de hoek aan de deur van een winkel aan de andere kant van de weg..Rond 12.30 uur weer hetzelfde, nu waren de kinderen niet slaperig maar druk en soms onaardig tegen ons. Tja, weten zij veel wat wij daar doen(denk ik) Onderwijzers weten het wel, misschien in de klassen eens gaan vertellen waarom mensen zoals wij daar staan. Hebron is de plek die je zou moeten zien, schaamteloos wat daar allemaal gaande is. Ik denk dat je alleen zulke dingen kunt doen als je anderen niet als mens zit. Een weggetje vol met puin en viezigheid alleen voor Palestijnen naast een weg die prachtig aangelegd is. Wegen waar Palestijnen niet mogen lopen of rijden, Israeli wel en dat doen ze ook. Met grote snelheid rijden ze over straten waar (school)kinderen rond lopen.Regelmatig worden er kinderen dodelijk geraakt door auto's van kolonisten. Samen met een andere vrouw door de politie aangehouden, we moesten ons paspoort laten zien en hebben ons constant gevolgd in diverse auto's. Vanaf vanavond is het een week vakantie voor joodse Israeli. Velen zullen dan ook Hebron bezoeken. De voorbereidingen zijn in volle gang, een complex is in beslag genomen en gebruikt als militaire basis. Nogmeer hekken op straat om de Palestijnen te scheiden van de bezoekers die door militairen en politie worden beschermd. Wij hebben lijst met zeer agressieve kolonisten die Palestijnen maar ook mensen van NGO's bedreigen, bespugen en erger. Kolonisten hebben een lijst met foto's van activisten, deze activisten worden bedreigd met van alles en nog wat. Soekot of Loofhuttenfeest is een joods feest dat zeven dagen duurt en waarbij wordt herdacht dat de Israëlieten (de voorouders van de Joden) veertig jaar lang in de Sinaïwoestijn onder de bescherming van God rondtrokken waarbij ze verbleven in tenten of hutten.(wikipedia) Ja als je veertig jaar lang door god beschermd werd, dan wordt je ook beschermd tijdens je misdaden jegens Palestijnen of zie ik het verkeerd? Door de eeuwenoude straatjes gelopen die altijd wel ergens bij een checkpoint uitkomen. Prachtige oude huizen zijn vernield om 38 seconden eerder in de synagoge te zijn. Straks nog even een tour door Shuhada street http://www.theatlantic.com/international/archive/2014/06/the-shame-of-shuhada-street-hebron/372639/. Het zal daar steeds drukker worden met militairen en kolonisten die komen bidden en vakantie vieren. Na de vakantie gooien zij hun troep over het hek op de toch al met vuil overladen weg. Of je nou met een kinderwagen of rolstoel er overheen moet, maakt niets uit. Geen andere mogelijkheid dan alleen die weg. Vorig jaar zijn hier veel jongeren gedood, gedood omdat ze geen Hebreeuws verstonden, dus het commando niet begrepen, jongeren die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren en jongeren die al dan niet een aanval met een mes hadden gepleegd. Een ding heb ik geleerd, als iemand gewond is, ga hem niet helpen want je wordt gelijk beschoten.Als je blank bent misschien minder snel maar de Italianen die nog al donker zijn, worden snel aangezien voor Palestijnen. Wat zal de komende week de bevolking van Hebron brengen?
Wat informatie over het vernietigen van (olijf)bomen en in beslag nemen van land. Eens kijken wat de christelijke partijen, VVD en PVV zouden doen als hun bomen in hun tuinen worden vernietigd en wij hun huis in beslag nemen of op hun dak een uitkijkpost plaatsen.
Nieuwe reis met vast en zeker meer nieuws
Hallo allemaal,
Na een rustige vlucht ,zonder paniek of tranen (vliegangst) aangekomen in Tel Aviv. Bij de douane moest ik mee naar een wachtruimte waar sommigen al uren zaten. Vooral Palestijnen uit de VS zaten
er al 6 uur. Ik had het idee dat ze mijn foto of filmpje uit het NRC te pakken hadden en mij bij kop en kont het land uit zouden gooien. Waar ga je naar toe, hoe is haar naam, wat voor werk doet ze
, hoe heet je vader en je grootvader, wat is je email en ga maar zo door. Na 2 uur mocht ik door, ik kon mijn stress goed verbergen, mijn verbazing over de rare vragen niet. Het was een joodse
feestdag dus moest zorgen dat ik zo snel mogelijk een busje had naar Jeruzalem. Gelukkig was dat geen probleem. Zat met allemaal christelijke mensen in een busje. Door de feestdag liep iedereen in
zijn mooiste kleding rond, vrouwen in lange kleding met pruiken, mannen in diverse outfits met of zonder bontmuts.
Ik vroeg aan een van de Duitse vrouwen uit het busje hoe Duitsers zouden reageren als er joodse vluchtelingen zouden komen naar Duitsland. Ik bedoelde daarmee dat de manier van kleden toch heel
anders is dan de Westerse manier. Zij wilde dat alle joden uit Duitsland naar Israel zouden vertrekken, Duitsland zou niet veilig zijn en dit is de meest veilige plek op aarde. Ook komt Jezus dan
eerder terug(tja) Jeruzalem leek uitgestorven, vanaf 16.00 uur zou er niets meer rijden en wie het waagt om te rijden die zou het moeten bezuren. Veel Palestijnen durven na 17.00 uur de weg niet
meer op, zijn te bang om een steen door de autoruit te krijgen of in elkaar geslagen te worden. Op tijd een busje naar Ramallah gevonden, wat een drukte en wat een files. Ongelooflijk , het lijkt
wel of het elk jaar drukker wordt en steeds meer muur gebouwd wordt. Een compleet gekke huis op de weg,zeer ongezond voor iedereen. In het appartement aangekomen,kennis gemaakt met de mede bewoners
en activisten. Als je komt en deel neemt aan activiteiten moet je eerst twee dagen training volgen, training in geweldloosheid, verzet, gebruik van wapens door het Israelisch leger, geweld van
kolonisten, juridische stappen, seksuele intimidatie, zelfzorg etc.3 belangrijkste uitgangspunten, geweldloosheid, op verzoek van Palestijnen .solidariteit en overleg. (consensus)Na een zeer korte
nacht, vlucht en douane, was het volgen van de training niet echt makkelijk. Op een moment werd ik wakker gemaakt omdat ik aan het snurken was. De organisatie heeft Hebron, Huwara en Gaza. Elke 2
weken is er een vergadering waar afgevaardigden aanwezig zijn en een video verbinding is met Gaza. Iedereen verteld dan de bijzonderheden en zaken die geregeld moeten worden. Voorals nog was het
overal vrij rustig. In Gaza werden vissers beschoten , niet om te verwonden maar om ze af te schrikken. Volgende dag naar een vergadering van de UN( mensenrechtenorganisatie van de Verenigde
Naties) Ook dat was voor mij wat slaapwekkend totdat mensen begonnen te vertellen over hun aandachtsgebieden, schenden van rechten van kinderen, uitbreiding van nederzettingen en het geweld van
kolonisten naar Palestijnen. Oost Jeruzalem schijnt een groot probleem te zijn, men heeft mensen nodig die de schendingen monitoren. Alle aangesloten organisaties werd gevraagd om hun plannen en
voorstellen voor 2017 in te dienen met als overeenkomst, de bescherming van rechten voor iedereen, man,vrouw, kind .Na de vergadering een mooie hoed gekocht voor tijdens het olijven plukken en voor
het onherkenbaar zijn voor kolonisten, leger en politie. Terug naar de training, wat doe je als het leger gaat schieten met rubber coating kogels, echte kogels, traangas of geluidsbommen? Tja,
roepen om mijn vader of moeder zal mij niet helpen,dus toch maar goed luisteren. Buk niet want de kogels worden gericht op je benen/onderlichaam, dus als je bukt dan krijg je de kogel in je borst.
Traangas of geluidsbommen, kijk omhoog en probeer te zien waar ze zullen vallen, ga niet rennen, let op de wind en bedek je hoofd. Oke, nu toch maar even verder met mijn roman over de prins op het
witte paard. Na de training en rollenspel gaan eten en een stuk gaan lopen voor een biertje of wijntje. Even ontspannen en ademhalen. Vandaag dus (vrijdag) olijven gaan plukken bij een boer in
Biilin naast de nederzettingen. Vanaf zijn veld kon je naar enorme nederzettingen kijken, prachtig aangelegde wegen. Nog heel kaal wat betreft groen maar dat zal vast en zeker snel komen. Dus
plukken met meerdere mensen uit diverse landen, heet, bloed heet. Na een heerlijke lunch zijn we naar de wekelijkse demonstratie gegaan, er waren niet veel mensen doordat het oogsttijd is. Op een
gegeven moment kwamen er twee jongens die hun gezichten bedekten en met touwen de muur beklommen om daar het prikkeldraad door te knippen en de Palestijnse vlag te plaatsen. Voor ons was of is het
bedekken van ons gezicht niet goed. Voor de Palestijnen wel want die worden gelijk gefilmd en van hun bed gelicht. Voor de muur/ijzeren deur in de muur, was een vuurtje gemaakt. Na een bepaalde
tijd ging de deur open en kwamen de jeeps te voorschijn. Zij reden rondjes en de aanwezigen verspreiden zich naar diverse kanten. De jongens waren inmiddels verdwenen. Wij liepen met een groepje en
een bekende Palestijnse journalist( was vorig jaar nog in Rotterdam)rustig weg en zochten beschutting in de schaduw. De jeeps passeerden ons met grote snelheid om nog meer stof te veroorzaken en
later bleven zij staan en kwamen met al hun wapens de jeeps uit. Paspoorten werden gefilmd, wij werden gefilmd en wij moesten zo snel mogelijk verdwijnen anders zouden wij gearresteerd worden.
Rustig zijn wij weg gelopen, geen paniek en geen angst. Een resultaat van de training en de journalist die bij ons was. Onderweg passeerden wij een huis waar we even konden schuilen, daar lagen
heel veel traangasgranaten en geluidsbommen op een hoop bijeen. In de tuin stond een wip, dus het huis wordt bewoond door een familie met kinderen. Wanneer en hoe is die troep afgeschoten?De hitte
was werkelijk ondraaglijk, echt niet te houden, dacht flauw te vallen zo heet was het. Met een busje naar het appartement en op naar Hebron. De rit naar Hebron duurde een paar uur, onderweg
verschillende checkpoints gepasseerd maar niet gestopt. Hebron zelf is enorm druk , verstikkend druk en niet echt schoon. Vuilophaaldienst is anders dan in Nederland. Het apartement deel ik met
anderen, aardige jonge lui, Hier zullen we olijven plukken bij een boer die bang is zijn bomen te verliezen door geweld van de kolonisten en het begeleiden van kinderen naar school. Wordt vervolgd.