solidariteit.reismee.nl

Loofhuttenfeest in het oude Hebron

Een spookstad in het bijzonder mooie oude Hebron.

Straten vol met huizen die gesloten zijn, winkels dicht, geen mens te zien alleen zwerfkatten,heel veel zwerfkatten . Auto's van kolonisten ,politie of militairen rijden met hoge snelheid door de lege straten. Kolonisten zijn de voorbereidingen aan het treffen voor het feest. Palestijnen moeten hun winkels enkele dagen sluiten en zullen geen inkomsten hebben. Alles en iedereen moet wijken.

Aan de muren hangen teksten die zeer bedenkelijk zijn,zoals:

' Deze winkels zijn gesloten door het Israelisch leger uit veiligheidsoverweging nadat de Arabieren de Oslo oorlog begonnen zijn (tweede intifada) in september 2000. Zij vielen joden aan , verwondden en vermoordden hen op deze weg'

Vernietiging

1929,Arabische moordenaars vermoordden joden. De gemeenschap is ontworteld en vernietigd.

Vernietiging,terugkeer en wederopbouw.

1967,bevrijding van Hebron en herstel van de joodse gemeenschap' De kinderen zijn terug gekeerd naar hun eigen grens' spreuk uit testament.

De winkeliers die hun inkomsten al die jaren hebben zien dalen, zullen dit ook nu weer ondervinden. Kolonisten en kinderen van kolonisten intimideren bezoekers van de winkeltjes en de winkeliers.

Naast de moskee die voor meer dan de helft synagoge is geworden, (https://electronicintifada.net/blogs/ali-abunimah/hebron-still-under-siege-20-years-after-ibrahimi-mosque-massacre.)staat een checkpoint. Mannen die willen passeren moeten zich identificeren ook al wonen zij daar al jaren en ook al komen zij daar dagelijks langs. Een vader met drie hele jonge kinderen moest minimaal 15 minuten wachten. Een jonge militair stopte hem, vroeg hem zijn ID in te leveren en liet hem zijn Tshirt omhoog tillen. Elke dag weer en weer en weer. Je Tshirt en hemd omhoog, omdraaien en nog een keer omdraaien, dit alles onder toeziend oog van je kinderen,leerlingen en of vrienden.Met enkele winkeliers een praatje gemaakt. Een van de winkeliers werkt samen met een dame die allerlei artikelen voor hem borduurt. Soms moet hij overleggen over nieuwe artikelen en vraagt haar dan te komen. Zij moet een geldige reden opgeven waarom zij hem wil bezoeken, het kost veel tijd om uit te leggen waarom zij speciaal naar de zaak moet komen en als het dan lukt dan mag zij 20 minuten naar de winkel. Mannen tussen de 15 en 30 jaar mogen bepaalde gebieden helemaal niet betreden. Alles maar dan ook alles wordt uit de kast getrokken om het leven zo miserabel mogelijk te maken.

Naast de Shuadastreet ligt een islamitische begraafplaats, deze wordt regelmatig als trainingsgebied voor Israelische militairen gebruikt. Vanmorgen de meisjesschool gecontroleerd . Ook zij moeten langs een checkpoint maar werden niet aangesproken, wel een jongen die zijn handen moest laten zien. Vuile handen is stenen gooien, en zijn tas werd gecontroleerd. Een man op krukken die zeer moeilijk liep en de kortste weg wilde nemen naar zijn plaats van bestemming, kreeg nee op het rekest. Hij moest een heel stuk omlopen om dat de jonge militairen dit graag zo zagen.

Deze militairen sprongen op een gegeven moment hun wachthuisje in met wapen ontdaan van veiligheidspin. Ze stonden een beetje te lanterfanten toen zij van opzij van hogerhand een opdracht kregen in het hebreeuws. Ik en zeker ook de passerende kinderen schrokken en dachten even dat er iets aan de hand was. Na het ochtendritueel met andere organisaties bijeengekomen. Meerdere organisaties hebben een taak in het controleren en monitoren van het oude deel van Hebron.Er waren niet veel bijzonderheden te melden, iedere organisatie maakt zich zorgen over de komende vakantie en de gevolgen voor de inwoners (schoolkinderen) Kinderen van 10 jaar die uitspraken doen zoals ' ze hebben een mes voor elke jongen' is natuurlijk een uitspraak die zeer zorgelijk is. Sinds vorig jaar september tot nu zijn er in een heel klein gebied zeker 20 jongeren gedood. Na de vergadering weer terug en onderweg werden wij aangesproken door een man die vertelde dat militairen een straat in gegaan waren. De straat die hij noemde valt niet onder Israelische controle maar onder de Palestijnse controle. Aan twee kanten van de weg liepen militairen te kijken hoe zij de kolonisten die op woensdag zouden komen, het beste de straat in konden krijgen. Palestijnse auto's moeten dan uit de weg en de straat zal vol militairen zijn. Deze actie trok veel bekijks van de Palestijnen, zij zullen er het meeste last van hebben als de bussen arriveren.De middagronde zag er weer wat anders uit, samen met een man uit Ierland eerst de verkeerde weg genomen in het doolhof van straatjes en op de plaats van bestemming aangekomen, zagen wij wel 16 militairen en 4 militaire jeeps vlakbij de school.Enkele kolonisten liepen zelfverzekerd rond, het gebied werd zwaar bewaakt, zij waren veilig. De schoolkinderen liepen al dan niet geirriteerd langs de militairen en op een gegeven moment kwamen er steeds meer volwassenen langs. Tien, twintig, wat vreemd, die werken toch niet in die school? Het bleek een rouwstoet te zijn die de toegang tot een gebied ontzegd was. Wel honderd mannen liepen op een gegeven moment met lichaam van de overledene door de straten, op weg naar de begraafplaats en onder toeziend oog van militairen en een speciale wagen met iemand die hen filmde. Je zou toch op zijn minst zeer geirriteerd raken als je zo in je bewegingsvrijheid beperkt wordt.Wij hebben geprobeerd de stoet te achtervolgen maar dat is helaas niet gelukt, welke straat moet je in, welk steegje ,links, recht, rechtdoor. Het lijkt allemaal goed afgelopen te zijn. Niet zoals op andere gelegeheden dat de rouwstoet of de aanwezigen worden beschoten met traangas etc.

Misschien leuk om te weten, ik zit hier in een apartement met een oude en jonge Amerikaan. De oudere man is 72 en blijft hier 3 maanden monitoren en schrijven. Een jonge vrouw uit IJsland en een jonge man uit Ierland. We doen alle rondes met 2 personen. Een Duitse vrouw is hier getrouwd met een Palestijnse man en wacht al 9 maanden op een identiteitsbewijs. Niet altijd ligt het wachten aan de Israelische autoriteit maar ook aan de laksheid en de ongeinterseerdheid van de Palestijnse autoriteit. Deze vrouw heeft reden om bang te zijn om gearresteerd te worden, als zij in een Israelische gevangenis terecht komt dan mag haar man haar niet bezoeken en wordt zij hoogst waarschijnlijk naar Duitsland uitgezet. Al met al heel vervelend, het doet je denken aan de reclame van de groene krokodil. Verder is er nog een apartement maar daar zijn weinig voorzieningen. Wel een belangrijk apartement daar het gelegen is op een plek waar nu het loofhuttenfeest gehouden wordt en de Palestijnen daar last van hebben. De aanwezigheid van internationale waarnemers kan het wat makkelijker maken voor de Palestijnen.

Vandaag weer vroeg op om naar de meisjesschool te gaan. Daar aangekomen zagen wij veel militairen die het gebouw naast de school hadden in genomen, hekken aan weerszijde van de straat en veel, heel veel kolonisten. Bussen en auto's met kolonisten en militairen reden af en aan. De concerge van de school werd helemaal zenuwachtig, zo ook het onderwijzend personeel. Een gekke huis. Foto's gemaakt en op naar de kinderen die naar de creche gebracht moesten worden. Wat een plezier met die onbevangen kinderen die huppelend naast ons liepen. De scholen besloten om vroeg te sluiten i.v.m. de aanwezigheid van de enorme legermacht . Voor sluitingstijd naar de shuk gegaan om te kijken of het daar rustig was. Men had het gevoel dat de kolonisten die middag de straatjes zouden vullen, kolonisten omringd door militairen en politie. Militairen controleerde de prullenbakken en inspecteerde de omgeving. Dat voorspelde weinig goeds.Bij een andere school aangekomen stonden ook hier weer hekken, hekken die er voor de kolonisten stonden en niet voor de veiligheid van de kinderen of inwoners van de achterliggende huizen. Militairen en nog meer militairen. De meeste kinderen waren al naar huis dus wij gingen in de shuk kijken wat er gaande was. De gehele middag liepen er groepjes kolonisten bewaakt door militairen en grenspolitie rond. Gezellige families, stoere kolonisten en kolonisten die zelf gewapend waren. Checkpoint waren extra gesloten en jongeren werden gecontroleerd. Twee mede activisten werden bijna omvergereden door een kolonist , hij stapte uit en begon te gillen dat zij nazi waren die joden wilden doden.Een buldozer plaatste een extra roadblock en studenten moesten wachten om te kunnen passeren. Dit veroorzaakte natuurlijk een hoop frustratie en een van de studenten gooide een klein steentje, Deze actie werd gelijk afgestraft met een geluidsbom en het dreigen met een gericht wapen. Morgen staan er nog meer van deze kolonisten tours op het programma. Tijdens het volgen van de militairen en kolonisten moesten wij een weg nemen die juist in de afgesloten Shuada straat lopen. Deze straat was vol met kolonisten ,geen plek om rustig te lopen dwalen maar zelf verzekerd door te lopen en vooral niet om te kijken. Op naar een nieuwe dag met nieuwe kansen voor vrede en rechtvaardigheid???

foto's van christian peacemakers over Hebron.

http://us6.campaign-archive1.com/?u=cf2b03c2e5&id=10c083ef51&e=%5BUNIQID




Reacties

Reacties

Anita

Klinkt allemaal vreselijk. Nog erger dan op een 'gewone' dag in Hebron. Goed dat jullie er zijn.

Johan Feitsma

Ongelooflijk hoe de intimidatie [ heel zacht uitgedrukt ] hier plaats vindt. Hoe krijgen we dat in de Nederlandse media ?

Heleen Witte

Hoi José,
Het klinkt een stuk heftiger dan een paar jaar geleden. Wát een leefomstandigheden!
Hoe lang blijf je daar?
Liefs,
Heleen

Rinny

Hoe onmenselijk1 Het is nog veel heftiger dan ik dacht!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!