solidariteit.reismee.nl

De straten van Jeruzalem.

De straten van Jeruzalem.

Vanaf een afstand lijkt het allemaal zo vredig, zo prachtig mooi en vol met geschiedenis. Een joodse, Armeense, christelijke en moslimwijk. Door de christelijke wijk lopen gelovigen vanuit de gehele wereld te zingen en gaan heiligdom in en uit. Vrouwen met hoofddoeken uit o.a. Oost Europa bidden en raken de muren aan. Orthodoxe Grieken lopen achter hun leider aan en de anderen weer achter een andere geestelijk leider. Een drukte van jewelste waar de bewoners van de oude stad last en voordeel aan hebben. De oude stad heeft honderden winkeltjes met souvenirs en plekken om te eten of te drinken. Iedereen prijst zijn waar aan , waar die eigenlijk ieder winkeltje heeft en volgens mij vooral in China gemaakt is. Het lijkt of de gelovigen en andere toeristen voorbijgaan aan alle ellende van de Palestijnen. Sloffend of rennend gaan ze door de straten en kijken hun ogen uit. Priesters uit alle landen begeleiden de gelovigen rond maar weet niet of zij ook iets vertellen over het onrecht. Een uur met een priester uit ZA gesproken, hij kwam speciaal om met eigen ogen te zien wat er allemaal plaats vond. Als blanke had hij in ZA gestreden tegen apartheid en ook vast gezeten voor zijn strijd. De apartheid in Palestina/Israel vond hij veel erger dan die in ZA.

Tussen al deze toeristen lopen vele militairen en politie agenten, allemaal met wapens en traangas. Naast de politie/militairen lopen er ook gewapende joodse mannen die kinderen begeleiden naar huis of zelf denken de veiligheid te moeten bewaken. Naar de klaagmuur gelopen waar veel toeristen waren en mannen aan het bidden waren tegen de klaagmuur. Je kunt via een loopbrug een blik opvangen van biddende mannen die zich in een ruimte bevinden. Vrouwen achter een glazen wand keken van boven af toe. Zag trouwens ook,denk joodse vrouwen met hoofddoeken bidden aan de zijkant van de muur. Op het plein voor de klaagmuur was het een enorme drukte, kinderen deden volgens mij hun Bar mitswa en liepen onder een opgehouden mooie doek naar het plein. Hele families in hun zondagse kleren en muzikanten begeleiden hen naar het plein. Daar kregen zij een torarol en werden door mannen bezongen. Vrouwen stonden achter een houten schot te kijken en gooide snoepjes naar de jongens. Weet niet zeker of dit een bar mitswa was, kan ook iets anders zijn geweest. Wel vond ik het nogal heftig om te zien dat er zoveel jongeren tegelijk aan dit schouwspel deelnamen. Was het een provocatie na het bezoek van kolonisten aan de tempelberg en het betreden van de moskee, ik heb geen idee.

Via de klaagmuur naar Silwan gelopen , daar leek het voor het moment even rustig maar dat bleek niet voor lange duur te zijn. In de daarop volgende dagen is het zwaar onder vuur genomen door militairen. Traangas en andere ellende voor een wijk wat zo te lijden heeft onder de bouw van de stad van David en waar huizen constant met vernietiging worden bedreigd, vernietigd worden en ingenomen door kolonisten. Via Silwan naar de mount of olives gelopen, een hele klim die wij gelukkig niet hebben hoeven aflopen. We kregen een lift naar boven en konden daar genieten van het uitzicht en de bedrieglijke rust. Op een hoek van de straat wapperde hele grote Israelische vlag, drie panden naast elkaar waren door kolonisten ingenomen en bewaakt door beveiligingspersoneel en militairen. Verderop kwamen wij in een straat waar buurt bewoners ons aanspraken, kijk eens naar de speciale politie vlak voor de speeltuin, zij zijn net klaar met een traangasaanval op onze huizen. De stank is niet uit te houden en er zijn zelfs granaten in de huizen geschoten. Dit doen ze niet als het rustig is op straat maar juist wanneer de kinderen uit school komen, vertelde zij. De grond lag bezaaid met afgeschoten traangasgranaten , made in the USA en alleen voor gebruik in de openlucht. Het leek even dat er weer een aanval zou plaats vinden en wij schoten weg om dekking te zoeken. Gelijk de camera’s klaar om de stoere mannen te fotograferen. Het leek erop dat dit tijdelijk voor rust zorgde want de winkeliers deden hun deuren weer open. De schade die door eerdere aanvallen was berokkend werd geshowd en de verhalen kwamen los. In een koffie annex ijswinkel, zaten drie vrouwen. Een van de vrouwen kwam uit Gaza en was onder behandeling in het ziekenhuis op de Mount of Olives . Zij kwam in een traangasaanval terecht en zocht met haar begeleidsters een schuilplek om bij te komen van de stress en stank. De speciale politie liep verder om daar ongericht op welk gevaar dan ook te schieten, er was geen gevaar, er was geen aanleiding maar er was wreedheid en minachting voor de bevolking. Het mobile verkeer was afgesloten om te voorkomen dat men elkaar op de hoogte hield van de gebeurtenissen in de wijk. Wij vertrokken en het leek even rustig te blijven, lopend in het donker wisten wij de weg niet meer terug en kregen van een Palestijn een lift naar de oude stad. Ondertussen hoorde wij weer schoten en loeiende sirenes. Natuurlijk veel gepraat over de chaos en het onrecht . De man was leraar maar had naast zijn baan ook nog een krantenwijk om zo zijn inkomen aan te vullen. Ook deze man had zoals vele anderen die wij spraken, geen goed woord over voor Abbas en de PA, hij zou zijn steun gelijk aan Hamas geven als er verkiezingen waren. Abbas en de PA vond hij een corrupte club met mensen die niets maar dan ook niets voor de Palestijnen deden. Het personeel van een heerlijke koffiebar vertelde dat hij op de Mount of Olives woont en dat de avond daar voor ook veel geschoten was met traangas. Daar hij aan het werk was kon hij niet weg, kon zijn wijk trouwens ook niet bereiken en iemand anders is met zijn zoon naar het ziekenhuis gegaan i.v.m. ademhalingsproblemen. Een van de andere medewerkers was al 6 keer met zijn 3 maanden oude baby naar het ziekenhuis geweest voor de zelfde ademhalingsproblemen door het traangas.

Hoe de mannen die avond naar huis moesten komen, ze hadden geen idee.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!