Hallo allemaal,

Eigenlijk moet ik nu iets schrijven over de vrijlating van de gevangenen waar ik bij ben geweest. Duizendenmensen die bij de gevangenis waar men uit zou komen, uren in de hitte hebben staan wachten, staan wachten met alle kleuren vlaggen en muziek. Via luidsprekers vertelde een Israelische militair, dat de gevangenen via een andere weg, naar de plek waar Abbas hen zou toepreken, waren vervoerd.De teleurstelling maar ook de berusting,men zou ons ook nooit met rust laten en alles doen om ons te treiteren,wasduidelijk voelbaar.Duizenden mensen diee niet bij konden zijn en eerst van het terrein vol met mensen en auto's weg moesten zien komen.Het is te laat om dat nu te beschrijven, morgen laatste dag in Beit Sahour olijven plukken en dan naar huis. Het verhaal over de Samaritanen had ik al geschreven maar wilde het nog aanvullen.Geen tijd voor gehad, misschien morgen tijd voor een verslag over de gevangenenruil,anders als ik thuis ben.

Het is te ingewikkeld om te beschrijven hoe de geschiedenis van Nablus en de Samaritanen is.
In de gehele wereld zijn er nog iets van 720 Sameritanen over na eeuwen van geweld door en tegen de Samaritanen. De Samaritanen vormen een kleine etno-religieuze gemeenschap van 720 leden (telling van 2008) waarvan 346 personen in de Israëlische stad Holon en 308 personen in de plaats Kiryat Luza (bij Nablus) op de Westelijke Jordaanoever wonen. In de 4e eeuw waren er naar schatting enkele honderdduizenden Samaritanen, maar na eeuwen van onderdrukking, bloedbaden, grootschalige bekering tot het christendom in het laat-antieke Romeinse Rijk en de opkomst van de islam waren er in 1917 nog maar 146 personen overgebleven die zichzelf als Samaritanen beschouwden. De naam van de Samaritanen is afgeleid van de landstreek Samaria waar zij als volk zijn ontstaan. Zij noemen zichzelf Shomeriem (behoeders). De Samaritanen spreken modern Hebreeuws of Palestijns Arabisch. Voor de liturgie gebruiken zij eigen varianten van het klassiek Hebreeuws en het Aramees.
In 722 voor onze jaartelling werd een deel van de inwoners van het noordelijke koninkrijk Israël (ook wel Samaria genoemd) door de Assyriërs weggevoerd; de Assyriërs brachten andere kolonisten voor hen in de plaats. De noordelijke Israëlieten vermengden zich met deze nieuwkomers en hieruit ontstonden de Samaritanen. Zij werden echter niet door de zuidelijke Israëlieten van het koninkrijk Juda geaccepteerd omdat zij de gemengde Samaritanen niet als echte Israëlieten beschouwden en de Samaritanen naar hun mening niet het zuivere Israëlitische geloof navolgden
Ik heb dit van Wikipedia afgehaald om te laten zien hoe oud de geschiedenis van de Samaritanen is.De Samaritaan die de zieke man wel hielp in tegen stelling tot de christen,jood en moslim.
vandaag naar de berg Gerizim geweest die voor de Sameritanen heilig is maar ook voor andere religies belangrijk is. Er staat een byzantijnse kerk, tempel van de sameritanen en een moskee Mount Ebal, the northern mountain, is the taller peak at 940 meters (3,080 ft), while Mount Gerizim, the southern mountain, is 881 meters (2,890 ft) high
De Gerizim is een heilige plaats voor de Samaritanen die deze berg ook bewonen. De op de Gerizim gevonden ruïnes zijn volgens Edward Robinson de resten van een door de Romeinse keizer Justinianus I gebouwd kasteel. De berg komt zesmaal in de Hebreeuwse Bijbel voor, altijd als een berg vanwaar zegeningen werden uitgesproken. De tegenpool van de Gerizim is de Ebal, de berg vanwaar vervloekingen werden uitgesproken. Viaeen slingerweg kom je op de plek waar de Sameritanen aan, voor je naar binnen gaat moet je door een checkpoint waar moslims hun identiteitspapieren moeten inleveren en bij vertrek weer terug krijgen. de taxichauffeur die ons aan het begin van het dorp wilde afzetten,kreeg na controle van zijn papieren geen toestemming om door te rijden.De Sameritanen hebben om deze checkpoint gevraagd omdat er wel eens gestolen zou zijn uit een winkel,dat hebben natuurlijk de Palestijnen gedaan?Israel vindt dit natuurlijk wel handig, nog een deel onder controle
De Sameritanen hebben een Israelisch paspoort,Jordanees en een palestijnse identiteitskaart. Ik liep samen met een Cubaan naar de top van de berg,daar waar net kolonisten via een hek het dorp in reden.wij wilde zien wat daar achter lag,maar kregen geen toestemming .een Palestijn kwam achter ons aan rennen en zei dat hij van een ander hek de sleutel had en wij na vertrek van de kolonisten een kijkje konden nemen op de archeologische plek( plek die door Israelische argeologen wordt onderzocht)
Als iets door Israelische argeologen wordt onderzocht dan vernietigen zij vaak de geschiedenis van periodes in de geschiedenis,om te komen tot een joodse plek uit de geschiedenis of zij doen aan geschiedvervalsing om het gebied in handen te krijgen.
Er werd druk heen en weer gebeld omdat de volgende groep joodse toeristen een kijkje wilde nemen en zij houden niet van mensen die niet joods zijn op die plek.Heel gek want wij stonden daat te kijken toen twee jongeren kwamen aanlopen en ons geen blik waardig gunde.De Cubaan is in israel om hebreeuws te leren maar wilde ook de West Bank bezoeken en Arabisch leren.Hij kon dus verstaan wat de jongeren zeiden tegen elkaar. zij wezen op de nederzettingen ,tombe bij de Grieks ortodoxe kerk en het tegenoverliggende vluchtelingenkamp. Er is weer een joodse feestdag of vakantie en velen gaan dan bidden bij de tombe,tegenover het vluchtelingenkamp. Dit doen zij nachts met veel bewakingen, Palestijnen gaan dan de straat niet op.De Israelische militaire leiding belt dan met de palestijnse veiligheidsdienst dat zij er aan komen, soms komen de kolonisten onaangekondigd wat tot zeer vervelende situaties kan leiden.De joodse mensen zouden altijd vrij toegang moeten hebben tot de heilige plaatsen.
Volgens bewoners van het Balata kamp is het helmaal geen heilige plaats zijn( de bijbelse Josef zou hier begraven zijn) maar een graf van een overledenen van het kamp.Vanaf de berg kun je heelduidelijk de nederzettingen zien liggen, en men wil meer en meer.Vanaf de berg is er een goede weg naar Tel Aviv en Jeruzalem, via de West Bank doe je er uren over en zijn de wegen, vooral tussen Ramallah en Bethlehem zeer slecht.De gids,of hoe ik hem ook moet noemen,vertelde aan de hand van het uitzicht,hoedehandelroutes vroeger lippen en waar men op doorreis op de berg tot rust kwam.
Op dit moment,hoorde ik net , zijn de straten en wegen rondom Balata kamp, vol met Israelische militairen,daar men straks gaat bidden.
Terug naar de archeologische plek, ook bij het verlaten van de plek passeerden wij enkele joodse bezoekers die niets zeiden, dit zouden Palestijnen nooit doen, zei zouden je altijd begroeten of knikken met hun hoofd, vooral omdat wij maar met zijn tween waren. Tussen door moest onze gids nog even wegrennen om het hek voor joodse bezoekers te openen en zei dat wij snel moesten zijn en dat wij maar 20 minuten mochten blijven.Waarom al die paniek en stress, geen idee. Het uitzicht was prachtig, uitzicht op een andere berg, de berg waar de vervloekingen vandaan kwamen, de vallei en Jordanie.
Bij vertrek nog wat gekocht in een winkeltje van een van de Samaritanen,hij legde van allesuit over hun schrift en alfabet. De Cubaan met talenknobbel, begreep het heel snel en kon buiten een naambord lezen,geweldig.Ook vertelde hij dat de joden Jezus hebben verzonnen om een vijand te creeren. De Samaritanen zien zichzelf als de ware joden. Zij baseren zich alleen op de Thora, de eerste vijf boeken van de Tenach; deze Samaritaanse Thora wijkt enigszins af van de joodse versie. Alle andere Bijbelboeken en mondelinge overleveringen verwerpen zij. Alleen Mozes wordt door hen aanvaard als een door God gezonden profeet. Ze beschouwen zichzelf als de hoeders van de traditie van Mozes en noemen zichzelf daarom ook hoeders (shomeriem). Bij het verlaten van het dorp kwam er een auto aan met grote aanhanger grote posters van een rabbijn die je overal in Jeruzalem ziet hangen,hij zou de nieuwe messias zijn. Wat is het toch allemaal ingewikkeld en wat doet men elkaar toch aan op op bijbelse gronden een land in te pikken en de burgers te onderdrukken en te behandelen als tweede rangsburgers achter een grote muur

groet Jose