Hallo allemaal,

Weer een interessante dag mee gemaakt in Nablus, morgens vroeg naar het veld waar ik gisteren heb gewerkt. Naar het veld lopen is een hele klim door distelsoortige planten,keien en andere ongeregeldheden, In tegenstelling tot gisteren, was het heel heet en daardoor zwaar om zo'n stuk te lopen. In de verte kon ik op de hoogste heuvel een militair zien die de gehele omgeving in de gaten hield, ons/ mij dus ook. Ik was de enige niet Palestijn ,daar de anderen, andere bezigheden hadden. Ik kwam aan en de familie was bezig om het ontbijt te bereiden,heerlijk verse tomaten,paprika,eieren prut met zelf gemaakt brood.Dit alles op een houtsvuurtje in de openlucht, wat wil je nog meer?

Tijdens de thee kwam er een politie wagen aangereden die stopte om te praten,alles ging in het Arabisch,politie was van de Negev en waren Bedoeinen. Moet je je voorstellen dat de Bedoeinen bedreigd worden met de ontruiming van hun gebied, meerdere malen bezittingen zijn vernield en hun dorpen niet erkend worden. Deze politie kwam om mij te laten vertrekken omdat ik geen Palestijnse ben en het gebied alleen voor de landeigenaar toegankelijk is. De familie stond te discucieren en ik ging een kijkje nemen en vroeg wat er gaande was, ik moest dus vertrekken. Na een korte discussie vroeg de politieagent ,waarvan de jeugdpuistjes nog zichtbaar waren, wil je het op de softe of harde manier?

De jongeman met wie ik naar het veld was gelopen zei dat ik mee komen,ze wilden namelijk het leger bellen om mij te arresteren.Nou vind ik dat in Nederland niet erg, maar wel in Israël. De softe manier had toch mijn voorkeur, geen olijf aangeraakt, heerlijk ontbeten ,niet gearresteerd en flink gesport,dat noem ik nog eens een constructieve ochtend.

Naar het huis van een van de families gegaan om daar koffie te drinken,grappig om te zien hoeveel katten zij hadden rondlopen die allemaal goed verzorgd werden. De moeder van een van de boeren kwam zelfs met drie kitten s aan,kitten s van misschien 7 dagen oud.De volwassen katten volgde haar overal naar toe en ze vertelde dat ze net had gehuild omdat er een hond was doodgereden, zo zieligzei ze.

Met alle vriendelijkheid kreeg ik drie zoenen en ging ik weer op weg naar het sociaal centrum.Daar heb ik weer een bezoek gebracht aan het centrum voor gehandicapte kinderen,wat erg veel indruk op mij heeft gemaakt. Van licht tot zeer zwaar gehandicapte kinderen zaten daar buiten op de bus te wachten om naar huis gebracht te worden.Op de binnenplaats was een overdekking aanwezig waar de kinderen al dan niet onder zaten. Een meisje kwam gelijk naar mij toe en ging tussen mijn benen staan. Zij was zo groot als een meisje van 7 maar al 17 jaar, haar waar je door heen kon kijken(alsof zij een chemokuur had ondergaan) en sprak onverstaanbaar.Kinderen die alleen maar kreten konden uitbrengen,een zeer assertief meisje met het syndroom van Down, zij regelde alles en deelde af en toe een klap uit, een meisje van een jaar of 15 met een mooie ketting en kapsel, maar duidelijk geestelijk gehandicapt, zij gaf iedereen steeds een slok water en als dat niet snel genoeg ging,ging ze naar de volgende.Zij wilde op de foto en ging er als een model voor zitten,met haar meerdere foto's gemaakt waarbij zij de foto's maakte.Een meisje wat in een auto stoeltje zat waar ze veel te groot voor was,zij was zeer zwaar gehandicapt,haar tong stak de hele tijd uit haar mond en de vliegen vlogen en zaten overal om en op haar gezicht. Twee oudere kinderen zaten in een rolstoel. Alle kinderen moesten in het busje naar huis gebracht worden, het meisje met het syndroom van Down deed alle veiligheidsriemen die nog aanwezig waren om een of meerder kinderen.Sommige kinderen vielen over elkaar heen of vielen in slaap. Men had mij gevraagd of ik met de chauffeur en de begeleider mee wilde gaan.Het heeft meer dan een uur gekost om de kinderen thuis te brengen, wat een onderneming was dat. In Nederland zou dit niet mogelijk zijn,hier is alles beter dan niets(helaas)Het is makkelijk om kritiek te leveren meteen Nederlandse bril,om hier met de weinige middelen goede zorg te geven is heel anders.Hoe moet het straks gaan als alle hulpgelden van o.a. Amerika(USAID) stoppen?

Toch komen de methodes die ik samen met mijn team gebruiken en die weinig geld kosten, ook hier goed van pas. een leraar van een basisschooldie zeer betrokken bij zijn leerlingenis, en wil ,omdat hij ziet dat de kinderen zo blij zijn als ze naar huis mogen, zijn manier van lesgeven gaan evalueren . Voor de regering zijn 3 vakken zeer belangrijk,rekenen,taal en geschiedenis.Als hij sport lessen geeft of drama,dan zijn de kinderen heel enthousiast, in Nederland denk ik ook ,maar hier is het allemaal nog schoolser.

Na de rit met de kinderen naar een ander centrum geweest waar ze bijlessen willen geven aan studenten van het voortgezet onderwijs en leerlingen aan de universiteit. Ook wil men een dansschool starten voor volksdans en ballet, niet voor de meest moderne dansen daar dat voor problemen met of binnen de gemeenschap zou zorgen, tja alles op een veilige manier die goed is voor de betrokkenen, nu nog sponsors vinden. Aan het begin van de avond was er een kleine demonstratie voor de in hongerstaking zijnde gevangenen. Mensen zijn erg onrustig ivm de vrijlating van de meer dan 1000 gevangenen tegen 1 Israëlische militair. Wie komen er vrij, mijn man,vrouw,kind, vader,moeder,broer,zus,neef,nicht,opa of oma?

Wie gaat er gedwongen naar het buitenland of Gaza en hoe is hun conditie?

Laten ze de mensen vrij die toch al snel vrij zouden komen, korte straf uit moesten zitten en hoe snel is het aantal gevangenen weer terug bij het aantal voor de vrijlating?

In een voor ons prehistorische wasmachine mijn kleding gewassen en opzoek gegaan naar muggenspul,helaas niet gevonden,jammer want ik word lek geprik

Genoeg voor nu, ik vermaak mij nog prima maar weet dat na het weekeind het snel zal gaan en ik zo weer thuis ben,

Groet José