omaar een paar wandelingen in Jeruzalem,

Een dag Jeruzalem betekent ook een bezoek aan een checkpoint daar er geen andere mogelijkheid bestaat om Jeruzalem te bezoeken. Het was vrij rustig maar al gauw hoorde ik voetstappen van mensen achter mij,mensen die naar een dokter of ziekenhuis moesten,mensen die moesten gaan werken of een andere afspraak hadden. Ook nu weer de nodige maar begrijpelijke irritaties van mensen die meer haast hadden dan de anderen.

Tussen hekken in werd de rij steeds langer en deden de mannen alvast hun riemen agf om geen op onthoud te veroorzaken en sneller door de checkpoint te kunnen. De ijzeren draaihekkken werden bestuurd door een soort stoplicht,bij rood wachten en bij groen doorlopen. Boven de wachtende Palestijnen lopen militairen met wapens op bruggen zoals je in Amerikaanse films over gevangenissen ziet.

In Jeruzalem op zoek gegaan naar het Visa kantoor daar wij informatie hadden laten liggen in de auto,informatie over de Bedoeïenen in Israël. Helaas hadden zij niets gevonden waardoor wij de man toch moeten zien te benaderen die al jaren tegen de diefstal van zijn land,procedeert.

Opvallend is het openbaar vervoersysteem in Jeruzalem. Men staat bij dezelfde bushalte te wachten maar maakt gebruik van verschillende bussen,gescheiden bussen voor Palestijnen en niet Palestijnen of anders om. Regelmatig zie je bij bushaltes mensen lezen uit de Thora op een zelfde manier waarop men dat in Pakistaanse madrassen doet,men beweegt het hele lichaam tijdens het bidden. Uitingen van geloof zie je de gehele dag op straat,iets wat in Nederland veel minder is.

Met de bus naar Sheik Jarrah gegaan, Sheik Jarrah is samen met Silwan een wijk die onder druk staat. Mensen worden hun huizen uit gezet voor de bouw van een shopping center of de aanleg van een groene zone bij de stad van David/

Sheik Jarrah is maar een kleine wijk in Oost Jeruzalem(bezet gebied) maar rijke Joodse buitenlanders kunnen met hun geld en macht ook de Palestijnse huizen kopen en de inwoners op straat zetten. In Sheik Jarrah ons op advies van iemand ons gemeld bij een Palestijnse winkelier om uitleg over de wijk. Hij vertelde dat hij wel weg wil maar dan naar het land van zijn ouders/familie in Tiberias,het land wat van hen is gestolen.

Er was niet veel te zien maar elke vrijdag schijnen de bewoners die hun huis uitgezet zijn,te protesteren voor hun huizen.

De oude stad met zijn smalle straatjes en gangetjes binnen gegaan/(je wordt echt gek van de hoeveelheid bussen toeristen)prachtig en dan te weten dat het allemaal zo oud is. Door de smalle straatjes liepen op een gegeven moment wel 50 jonge militairen al dan niet met een wapen en niemand lijkt het op te merken of zich aan te storen. Het hoort bij het straatbeeld en men is het gewoon geworden. Naast de militairen lopen er natuurlijk ook bewapende stille agenten en dito beveiligingspersoneel voor Joodse families/schoolkinderen. Ik liep over de daken van de smalle straatjes en kwam in een gedeelte waar kolonisten huizen hebben ingenomen en hun Joodse vlag hebben geplant. In de Joodse wijk liep ik en zag de beveiligers met wapens lopen,wat een vreselijk gevoel moeten mensen zich zelf aanpraten.

De ene groep als zijnde de zogenaamde terrorist waartegen men zich moet bewapenen en het slachtoffer of het doelwit wat zich ziet als potentiële schietschijf. Dit ondanks het feit dat de bewoners van de Joodse wijk gewoon door de Islamitische wijk lopen.

Overal rondom de Palestijnse wijk worden opgravingen gedaan naar al dan niet aanwezige Joodse rijkdommen. Opgravingen die het leven voor de wijk zeer bemoeilijken en natuurlijk de aanwezigheid van kolonisten met zich meebrengt. Deze kolonisten hebben hun gewapend beveiligingspersoneel en zijn zelf bewapend. Palestijnen die zich verzetten tegen het in beslag nemen en of vernietigen van hun huis,worden gearresteerd. In Silwan staan 83 huizen op de lijst om vernietigd te worden ,enkel en alleen om daar een groene zone te maken tussen de opgravingen. Opgravingen midden in een Palestijnse wijk met smalle straatjes die zeer zeker niet bestemd zijn voor de enorme toevloed van toeristenbussen. Kinderen en het gewone verkeer lopen ernstig gevaar door de toename van verkeer. Nou moet ik zeggen dat het verkeer en de wegen op de west Bank in zijn geheel onveilig is en ik met angst een busje in stap,kom ik hier levend uit als de chauffeur rijdt en belt of koffie drinkt? Wegen vol hobbels en kuilen,wegen die te smal zijn om twee tweerichtingsverkeer te zijn,wegen langs de rotsen zonder duidelijke afrastering en ga maar zo door. Een van de weinige woorden die ik ken in het Arabisch is 'rustig,rustig'.Maar weer terug naar Silwan, de bewoners van Silwan hebben een gemeenschaps tent voor het deel van de te vernietigde huizen gezet maar de gemeente wil deze laten weghalen. Dit zal gepaard gaan met politie en militaire inzet en protesten van de bewoners. De vernietiging zou een dezer dagen plaats vinden maar is uitgesteld..Weer een dagdeel naar Silwan daar de minister van buitenlandse zaken van Engeland daar oa op bezoek zougaan. Niemand had er iets van gehoord terwijl het in de krant stond.

Rond gelopen in allerlei kleine straatjes en de straatkatten getrakteerd op worstjes,ze vonden het heerlijk.(dit alles onder toezicht van beveiligingspersoneel van een kolonistenhuis)

Een kitten was in een container gevallen en miauwde zo hard dat ik pogingen heb ondernomen om hem uit zijn benarde situatie te redden. Ik wilde in een winkel kijken of ik iets kon kopen om aan de container te binden zodat hij eruit kon klimmen. De eigenaar kwam met een vogelkooitje waar ik 4 dollar voor moest betalen,maar wat moest ik er mee? Uiteindelijk een doos op zijn kant gezet in de hoop dat hij zo slim zo zijn om er op te klimmen en er uit zou kunnen. Met wat leuke kinderen een uurtje grapjes gemaakt in een straatje wat aan het eind was afgesloten door een hek omdat daar kolonisten woonden,kolonisten die weer door beveiligingslui op het dak en voor de deur beveiligd worden.

Wat geef je kinderen mee in het leven en wat doe je andere kinderen aan?

Tijdens mijn wandelingen door de wijk met meerdere mensen gesproken die zeiden dat zij geen problemen hebben met Joodse mensen maar wel met kolonisten en zionisten.

Het is ongelofelijk dat Israel door de internationale gemeenschap wordt gesteund en dat de Christelijke partijen en de PVV deze politiek zo vereren. Een politiek die gebaseerd is op uitsluiting,discriminatie,geweld,demonisering,criminalisering en vernedering. In Nederland zijn deze partijen voor de scheiding van kerk en staat,voor een onafhankelijke rechtsspraak en tegen kraken. Geen van deze zaken is verboden in Israël maar wordt juist aangemoedigd en ondersteund door de regering.

http://abu-pessoptimist.blogspot.com/

lees ook eens hoe het geweld en de discriminatie tegen Palestijnen in Israël toeneemt en hoe jonge kinderen worden mishandelt en zonder proces gevangen worden genomen.

http://www.maannews.net/eng/ViewDetails.aspx?ID=328692

rapport over het geweld tegen Palestijnen door kolonisten in de buurt van Nablus

http://www.maannews.net/eng/ViewDetails.aspx?ID=329970

Niet het geweld tegen de Palestijnen wordt bestraft maar de Palestijnen worden bestraft. Deze informatie wil ik graag geven om te laten zien dat kolonisten zich mogen bewapenen en Israël zijn burgers veiligheid wil bieden hoe oneerlijk en onrechtvaardig het ook is,Palestijnse burgers kunnen zich niet beschermen tegen het stelen van land,vernietigen van bomen en huizen en mishandeling.

Kan het niet laten om de site van het CIDI hier te plaatsen,interessant artikel van de nieuwe minister van buitenlandse zaken Uri Rosenthal. Contacten van Nederlanders met Joodse nederzettingen( in Palestina) zijn niet illegaal. Dit op reactie van het afgelasten van een bijeenkomst van Israëlische burgemeesters,waaronder ook burgemeesters van illegale kolonies op de WestBank

.http://www.cidi.nl/

Ook hier weer de Christelijke partijen en de PVV die het internationaal recht aan hun laars lappen en waar mensenrechten niet voor iedereen gelijk zijn en dit alles met toestemming van de nieuwe minister van buitenlandse zaken( waar zou zijn loyaliteit liggen?)

Voor velen schrijf ik natuurlijk de bekende verhalen,sorry als het saai is maar voor anderen is dit nieuw en hopelijk een manier om op een andere manier naar politiek en internationaal recht te kijken. Lezers zullen het hopelijk door vertellen zodat het echte verhaal bekend wordt onder steeds meer mensen.

Morgen naar Haifa om daar te kijken hoe de Palestijnen leven en een jongere organisatie bezoeken. Groet Jose