solidariteit.reismee.nl

Op onderzoek naar dadels in Jericho

Hallo allemaal,

Weer een enerverende dag gehad in Jericho,een afspraak bij de kamer van koophandel die gemakkelijk te vinden zou zijn!.

Ik had mijn Palestijnse simkaart in mijn telefoon gedaan en wilde bij aankomst mijn mede reizigster bellen,helaas pindakaas,nummer stond niet op de simkaart en daar zat ik bij de oudste boom van Palestina,de boom waar Zacharias in geklommen zou zijn om Jezus te kunnen zien aankomen.

Jericho is een belangrijke handelsplaats door zijn ligging vlak bij Jordanie met een warm klimaat en vruchtbare grond. Je kijkt je ogen uit als je vanuit Bethlehem naar Jericho rijdt. Smalle wegen,zigzaggende bochten en heuvels die net gekamd lijken te zijn waar je af en toe een dromedaris zit staan,prachtig,zo ontzettend prachtig en rustgevend maar ook hier weer armoedige Bedoeïenen dorpjes met veel schapen of geiten.

Goed ik dus bij die boom en wat nu?

Ik werd heel vriendelijk geholpen door souvenirs verkopers die in een rijtje naast elkaar zaten om iets te kunnen verkopen,maar hoe leg je kamer van koophandel uit?

Een van de mannen belde een taxi die mij naar een dadel plantage bracht maar dat was natuurlijk niet waar ik moest zijn,naast een Japanse auto en Japanner,want wie doet er geen zaken in Palestina,was er iemand die wel het adres wist.

Weer in de taxi en bij het gesprek kunnen aanschuiven. Pff geen akte koffer of parelketting maar sandalen en een rugzak tegen over het hoofd van de kamer van koophandel en twee boeren die graag zaken willen doen en wel gelijk.

Sinds enkele jaren is men nogal aan het uitbreiden en de hoeveelheid dadels flink wat. Nu nog de markt verkennen en partners zoeken.

Ook hier overal USAID zelfs in de dadel branche. ' Van het volk van de US aan het volk van Palestina' is wat je overal ziet,helaas staat dit niet op de wapens die de VS jaarlijks schenkt aan de Israelische regering tegen het Palestijnse volk.

Goed,wij stelde onze vragen onder het genot van een drankje en lekkere koekjes,vragen over fair trade,biologische dadels,douane,grote boeren en kleine boeren. Men had volgens mij een programma voor ons gemaakt maar daar kwam eigenlijk weinig van terecht. Wij werden bij een fabriek afgezet waar de dadels bewerkt werden van plantage tot verzending. Daar wij dachten dat men van onze komst waren voorbereidt liepen wij eigenlijk veel te snel door en begon een van ons te filmen en de anderen foto's te maken,achteraf toch wat naïef van ons.De eigenaar wilde kaartjes zen,namen weten en onze achtergrond en terecht. Hij gaf ons daarna de ruimte om rond te lopen en legde ons het proces uit. Prachtige fabriek waar de dadels eerst in de hete zon werden gedesinfecteerd en. daarna op kwaliteit (9 soorten)werden uitgezocht en verpakt. Nadat het is ingepakt gaat het die hkoelcel in tot de verkoop. Voor kleine boeren in de omgeving had hij ook plek in de koelruimtes .Het hele proces zag er zeer hygienisch uit en het personeel wat daar werkte leken tevreden werknemers te zijn. Wat mij zeer stoorde was de reclame van USAID op de machines en op de vraag wat USAID voor de fabriek deed kreeg ik als antwoord dat zij een deel van het geld voor de machines hadden betaald in ruil voor reclame stickers op de machines. Zo dat het enige zijn of zit er meer achter ?

De Palestijnse autoriteit ondersteunt de boeren door belastingverlaging maar of zij zelf een vinger of hele hand in de fabriek hebben is mij onduidelijk. Aan alle kanten hoor je mensen zeggen dat de Palestijnse autoriteit samen werkt met Israel of Palestijnse zakenmannen rijk worden door de samenwerking met Israel.

Tijdens ons bezoek liep er steeds iemand mee,iemand die ons in de gaten moest houden of zomaar?

De boeren en de fabriekseigenaar zei den dat zij geen pesticide gebruikten maar de mest van dieren,ook die van kippen en ander pluimvee. Ook zouden zij schoon water gebruikten ,dit in tegenstelling tot Israël,die zouden juist rioolwater en pesticide gebruiken en dan toch een biologisch certificaat te hebben.

De eigenaar wil geen certificaat hebben daar het te veel papierenrompslomp en tijd kost maar dat zij nu al biologisch werken. Twee grote plantages bekeken maar daar waren geen eigenaren aanwezig. Een grote plantage lag precies op de grens naar Jordanie,wat een prachtig uitzicht.

Bij de andere plantage,ook groot met pluimvee rook. het echt naar mest en zou ik het land schoner houden. Overal de resten van geel plastic waarvan ik niet kon bedenken waarvoor zij dat gebruikten,misschien om iets af te dekken? Ja helder mientje wil dat wel graag opgeruimd zien zoals zoveel plastic afval en rommel.

Maar helaas 007 had geen tijd om ons naar een kleine plantage te brengen en had denk ik bij zijn baas andere dingen te doen,begrijpelijk want hij was er niet voor ingehuurd om ons rond te leiden. De man van de kamer van koophandel zocht trouwens ook nog een investeerder voor een hotel in Jericho,daar heeft UDAD denk ik geen zin in. Onderweg van de ene plantage naar de andere plantage prachtige huizen gezien,zelfs een miniatuur van een paleis. Van wie zouden die huizen toch zijn als je bedenkt dat veel Palestijnen van alles doen om de eindjes aan elkaar te knopen?

Een van onze vragen was ook of leden van de regering samenwerkt met de plantages,moeilijke vraag en krijg je daar een eerlijk antwoord op,geloof het niet.

Als men zo dicht op de grens zit met de kolonisten die dadels exporteren naar de gehele wereld,heb je dan wel of niet contact met elkaar en werk je dan op gebied van export samen?

De Palestijnse autoriteit staat bekend als corrupt en onbetrouwbaar als het gaat om onderhandeling met Israel,heel veel mensen hoor je zo spreken,zelfs dat grote zakenlui de bezetting/kolonisatie wel prima vinden omdat ze veel geld kunnen verdienen.'niets is de mens vreemd'.

Waar doen wij goed aan,moeten wij met deze grote plantages in zee gaan of is er een andere mogelijkheid?

De directeur van de verwerkings fabriek is gouverneur voor de PA geweest in Hebron en Jenin maar nu gepensioneerd.

http://www.madico.ps/company_profile.shtml#

http://www.americantaskforce.org/daily_news_article/2010/06/09/1276056000_10

Ik heb met behoorlijk wat mensen gesroken en zij vertelde dat de PA weinig tot niets doet voor de bevolking en dat zij zoet gehouden worden terwijl er steeds meer land wordt afgepikt zonder een vuist op tafel van de president. Men ziet USAID ook als rookgordijn,met een hand iets geven zoals geld voor machines,met de ander hand wapens leveren en de kolonisatie van Palestina steunen. Velen hebben dit door maar kunnen daar niet openlijk over praten. Zachtjes praten en rondkijken wie er in de buurt is,triest maar waar.

Ik kan iedereen Jericho als natuurschoon aanbevelen,rustig,klein en te befietsen

Weer terug gegaan naar het hotel waar ik morgens was uitgecheckt daar ik dacht in Jericho te overnachten en door te reizen naar de dode zee. Om bij Ahava te komen moet je een auto huren in Jeruzalem en je voordoen als onbevangen toerist,te veel voor mij om in Jeruzalem een auto te huren om daar toneel te spelen en de dode zee artikelen te bekijken,kan ik in Nederland ook doen zonder al die problemen..

Morgen een afspraak met een vrouw in Jeruzalem die voor de vakbond werkt en toevallig middags naar Jericho gaat om daar de positie van werknemers te bekijken,misschien kan zij iets vertellen over de dadelplantages en hun werkwijze.

Genoeg voor vandaag,

groet Jose

Reacties

Reacties

Maarten

KvK = Rurfa al Tigaria

als mosterd na de maaltrijd

Groet Maarten

Marijke

Hoi Maarten,
Leuk al die Arabische dialecten en ook leuk hoe iedereen het op zijn manier fonetisch probeert op te schrijven. Ik had als mosterd voor de maaltijd: "al oerfèt ti zjaria" opgeschreven in een mailtje aan José en Jacqueline, die echter niet de moeite hadden genomen om dat op een papiertje te zetten en mee te nemen. Later verbeterde mijn Palstijnse vriendin, die me wat Arabisch bijbrengt het in "al ghurfèh al-tizjaria.
Gelukkig maar dat ik dat wel had opgeschreven, want zelfs twee studenten die vloeiend Engels spraken hadden geen idee wat "Chamber of Commerce" betekende of waar dat zou kunnen zijn. Het papiertje en een locale winkelier stuurden me de goede kant op: naast de oude moskee.
Jacqueline had wel mijn telefoonnummer, maar hoe leg ik haar in hemelsnaam uit waar ik zit en hoe ze daar moet komen. Gewoon even naar de fruitkraam aan de overkant hollen en de telefoon aan de verkoper geven, zodat die via de telefoon van Jacqueline aan de chauffeur van de taxi kon uitleggen hoe hij moest rijden. Bij aankomst sprong hij uit de auto, plukte twee banaantjes van de fruitkraam en gaf die aan ons. Zo gaat dat hier in Palestina echt iedereen is aardig, behulpzaam en gastvrij.
Groetjes,
Marijke

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!