Vandaag naar Silwan geweest,een deel van Oost Jeruzalem waar kolonisten tussen de Palestijnse bevolking is gaan wonen en waar huizen van Palestijnen worden vernietigd om een park aan te leggen.men doet daar enorme graafwerkzaamheden om de stad van David op te graven.Hier moet dus een park komen waar huizen voor moeten wijken en waar vele toeristen naar toe moeten komen. Bij aankomst in de wijk zag ik een behoorlijke militaire aanwezigheid en beweging. Jonge militairen onder leiding van ouderen en personeel in burger die de jeeps uitkwamen. Niet echt een rustgevend gezicht. De straat naar de wijk was heel smal en aan alle kanten stonden militairen. Halverwege de straat was een opbreking,men is daar een tunnel aan het graven maar die was zo smal en kon er geen verklaring voor bedenken. De werkzaamheden werden beschermd door veiligheidsmensen zonder wapens. In de straat zag je aan alle kanten Joodse vlaggen hangen .In Silwan zijn de Palestijnen zeer zeer goed georganiseerd en biedt men verzet tegen de inname van huizen en de vernietiging van huizen. Men wil iets van 80 huizen vernietiging,80 huizen zijn 80 families die weg moeten maar waar naar toe? In een centrum tegen de vernietiging sprak ik met een Israelische man die in Nederland heeft gestudeerd en in de wijk een muziek en studie centrum heeft opgericht. Hij helpt de Palestijnen en leert de kinderen muziek maken. Geweldige man die door de kolonisten wordt gehaat,nog erger dan zij de Palestijnen haten.

Daar ik een telefoontje kreeg dat de vrouw waar Marijke en ik zouden gaan plukken al eerder in het centrum zou zijn,moest ik weer terug. Ik ging niet eerder terug voordat ik een kijkje had genomen aan het eind van de straat waar het gehele verkeer vast stond door bussen met toeristen. Bomvol met bussen waarvan de meeste mensen niet weten wat er in die wijk gaande is. Tijdens mijn wandeling naar boven,wat een klim in de vreselijke hitte,kwam ik langs het Joodse centrum waar gewapende beveiliging stond en waar ik een gewapende begeleider van 3 schoolkinderen passeerde. Enkele weken geleden is er een Palestijn doodgeschoten door een bewaker van een huis van de kolonisten. Wat een naar gezicht die wapens op straat en de enorme arrogantie . Goed,snel naar beneden om daar weer een busje door het overvolle Jeruzalem te nemen. In eens hoorde ik schoten en een hoop geschreeuw. Op de daken verschenen mensen om te kijken wat er gaande was. Ik kon het niet goed zien want het was helemaal beneden aan het begin van de wijk. Mensen rende alle kanten op en vanaf de daken werd er met stenen gegooid. Pff daar schrik je echt van .Men wil de bevolking van de wijk breken om zo ook de huizen te kunnen breken. Later zag ik mensen de heuvel op komen lopen maar heb niet gevraagd wat er was gebeurt. In de krant stond dat er de laatste dagen steeds mensen werden gearresteerd. Er wordt iemand doodgeschoten waarop een begrafenis volgt met stenen en arrestaties en zo gaat het door tot dat het verzet is gebroken. De naam van de wijk krijgt een naam vanuit de geschiedenis en zal ophouden om Silwan te zijn.

In het hotel waar ik had afgesproken zag ik weer een hele delegatie goedbedoelde hulpverleners .Ik heb echt de neiging om iedereen toe te schreeuwen om naar huis te gaan,naar huis om dat zij het leed allen verlengen en geen verbetering brengen. De Palestijnen moeten iedere keer maar al die delegaties en NGO's ontvangen en hen best doen om serieus te blijven. Natuurlijk zijn olijfbomen een mooi initiatief,muziekcentra's voor kinderen ook maar al die rapporten die geschreven zijn over de bezetting en de gevolgen lijken niets op te leveren. Men gaat gewoon door met bouwen ,vernederen en vernietiging van Palestina.

Ga naar huis en zet je regering op alle manieren onder druk,zet je kerk en organisaties onder druk om te komen tot uitspraken en de daar aan verbonden consekwenties. Zet een bocot op ,investeerstop in Israel en leg hen sancties op. Hoog bejaarden lopen rond om van alles te bespreken en te doen om beide partijen maar aan een tafel te krijgen maar de tijd van praten is echt voorbij. Wat was ik kwaad door het zien van dit alles. Met de bus naar Sakhnin vanuit het Centraal station. Daar moest je in de rij staan om door veiligheidspoortjes te gaan en je spullen op een band ter controle te leggen. Wat een geduw en gedrang. Het centraal station was vol met jonge soldaten al dan niet met hun wapen,die voor het weekeind naar huis gingen. Zulke jonge mensen,zo jong dat ze nog geen last hadden van jeugdpuistjes. De bus reed door een groot deel van Jeruzalem en ik vroeg mij af of ze ook een Wilders hebben in Israel. Mannen helemaal in het zwart met allerlei hoofddeksels en uitingen van het geloof,vrouwen in sombere kleding en pruiken. Veel kinderwagens en kinderen op de arm .Wat een somberheid,geen spoortje van kleur of vrolijkheid.Maar goed,na uren rijden aangekomen in een leuke stad en gezellig huis. Ook deze stad was Palestijns gebied en de nederzettingen en industriele activiteiten zie je op de toppen van de heuvels.

Jullie begrijpen wel uit mijn verhaal dat ik erg boos was en dat ik dit onrecht een schandvlek voor de wereld en onze leiders vind.

Nu naar bed om weer vroeg te kunnen gaan plukken,

groet Jose