Een dag Hebron,de plek die voor de diverse geloven van groot belang is.

In het oude Hebron bevinden zich de plekken die voor de gelovigen van belang zijn. Men zegt dat Adam en Eva daar naar toe zijn gegaan nadat zij uit de garden of Eden zijn verdreven(aten van die heerlijke appel)

Adam en Eva,Abraham en Sarah,Isaac en Rebecca ,Jacob en Leah zouden er begraven zijn. er zijn diverse religieuze plekken zoals de moskee,tombe van de patriarchen en een synagoge(vast en zeker nog veel meer maar om een indruk te geven over de belangrijkheid)

De vier grote koppels,gelijk aan de vier heuvels van Hebron. Hebron is de grootste stad op de West Bank na Oost Jeruzalem. Hebron is ook ouder dan Jeruzalem.

Hebron was het grote economische centrum voor export naar Egypte en Saoedi Arabië. Het oude centrum is prachtig,smalle straatjes,monumentale huizen en veel winkeltjes. Je moet je daar twee ijzeren smalle deuren bij voorstellen die open gaan en waarvoor men zijn koopwaar uitstalt.

Smalle steegjes vol met dit soort winkeltjes maar velen hebben hun deuren moeten sluiten op last van de Israëlische militairen en doordat er geen klanten meer kwamen door het afsluiten van straten.

Hebron heeft maar een ingang die voor Palestijnen te begaan is,verder is alles afgesloten. De hoofd weg is een chaos van winkels,busjes,auto's en taxi's. Als je het oude gedeelte waar ook de kolonisten wonen dan moet je door een checkpoint en je identificeren.

Als je er als Palestijn niet woont dan mag je er niet in. Ik mocht er natuurlijk wel in en dat was heel luguber,een uitgestorven straat met militairen ,wat toeristen en een of twee Palestijnen die op straat stonden.

Daar ik met de olijfpluk groep was en de organisatoren helemaal zenuwachtig werden,vroegen ze mij om de nieuwsgierigen terug te halen. Later zouden wij in tegenstelling tot wat er op het programma stond,het deel waar de kolonisten wonen,bezoeken. Nou geloof me,Hebron is een soort van hel. Boven de winkeltjes van de Palestijnen hebben veel kolonisten hun intrek genomen,zo ook het leger. Zij staan dus gewoon op de daken van mensen met wapens en al. Overal zie je camera's en veel straten zijn op verschillende manieren afgesloten. Tussen de spleten van de afsluitingen kun je de kolonisten zien,zij wonen in ingenomen huizen en gebouwen. De ongeveer 400 kolonisten worden beschermd door 2000 militairen. Door deze kolonisten is de stad in tweeën gedeeld waarbij er aparte wegen zijn voor Israëli en Palestijnen. Palestijnen die 2 minuten van hun huis wonen maar op de plek waar de kolonisten wonen,moeten 12 kilometer omrijden.

Palestijnen die midden in de nacht wakker gemaakt worden door sexy klinkende muziek uit speakers ,daken waarvan de militairen over springen en in de watertanks plassen en het afval wat op het passerende publiek wordt gegooid.

Een hele groep Palestijnse ,Deense jongeren die op zoek gingen naar hun roots(soort spoorloos maar dan met echte emoties) waren helemaal van slag en zij waren niet de enigen.

De Israelische militairen hebben de controle over het oude deel van Hebron maar de Palestijnse politie houdt voor de ingang alles in de gaten. Zij vroegen ons of wij gingen demonstreren,nou nee,liever geen agressieve kolonisten of militairen. Na enige tijd rondgelopen te hebben,naar de moskee /synagoge gegaan waar je eerst in de rij moet gaan staan voor een checkpoint in de vorm van een draai hek. Daar ik deze al eerder had bezocht ben ij met wat anderen gaan kijken aan de Joodse kant. Lege straat met tanks en militairen en Palestijnen die in huis zaten of op hun entree van hun huis. De weg op weg naar de moskee was verdeeld in een smal looppad met een muurtje er voor een een breed stuk waar alleen Israëliërs met hun auto of lopend mochten komen. Er was een hele groep mensen met een speciaal hoedje, wat leek op iets wat wij op de crèche maken bij een verjaardag,maar dan heel saai liepen onder bewaking naar het Joodse centrum. Gewapende bewaking zo ook bij een bus met Amerikaanse toeristen.

Wij konden nog verder de straat in lopen en kwamen bij een school aan die net uitging. Feest voor de leerlingen een groep toeristen die hun camera's te voorschijn haalden. Ben nog even de school in gelopen war ik de biologie en aardrijkskunde kaarten heb zien hangen,zo ook de schijf van 5(gezonde voeding)

Een jongetje die de weg naar huis wilde afsnijden door over het muurtje te springen werd hardhandig aangepakt,zo vreselijk om te zien.

Maar goed,de kolonisten willen het oude deel innemen en een weg aanleggen om zo een verbinding te maken tussen de 5 nederzettingen. Je ziet loopbruggen in de hoogte waar de kolonisten gebruik van maken om bij elkaar te komen.

Voor een nieuwe weg moeten er oude huizen gesloopt worden en men probeert met man en macht dit zelfs via de UNESCO etc te voorkomen.

Na dit bezoek aan de spookstad te recht gekomen in de viering van de dag van het traditionele voedselHet was zo druk met genodigden en een lid van de PA. Ook de internationale waarnemers,al dan niet van een kerk waren met een flink aantal aanwezig. Wat heeft het allemaal voor zin als men blijft uitbreiden en de regering zich niets van het lot van de Palestijnen aantrekt en het internationaal recht niet na leeft. Ik heb het aan een afgevaardigde van de kerk uit Zuid Afrika gevraagd en hij zei dat men de mensen hoop willen geven. Maar van hoop kun je niet eten en gaan de kolonisten niet weg,kerken zouden zich ook aan het internationaal recht moeten houden.

De Zuid Afrikaan noemde de bezetting en apartheid erger dan de apartheid in Zuid Afrika.

Wij kregen daar een lunch en werden weer omringd door kinderen die van alles wilde verkopen of om geld vroegen. Na het eten verdwenen zij met de resten rijst,kip en overgebleven bakjes yoghurt.

Al met al een schokkende dag,voor mij geen Joods Christelijke tradities of waarden en normen meer.

De lezing van 's avonds door Cher Hiver,Israëlische econoom die zeer kritisch is en de winst van de bezetting,buitenlandse hulp en de privatisering van veiligheid heel boeiend en duidelijk kan uit leggen,wil ik nog uitwerken.

Pff wat een verhaal weer.

O we zijn trouwens bij het plukken geïnterviewd door een journalist van de Volkskrant.

Nu is het weer even genoeg en zal de volgende keer schrijven over mijn bezoek aan een kleine instelling voor geestelijk en lichamelijk gehandicapten.

Als iemand nog wat heeft zitten in een oude sok dan zou dat goed van pas komen,

tot later,

Groet Jose