Wie in zijn kindertijd nooit in een boom heeft geklomen,kom naar Palestina en leef je uit. Hoog in de bomen,rug tegen de boomstronk en plukken maar.

Maar ik zal bij het begin beginnen. Vroeg op om op tijd bij de bus te zijn die ons naar Beith Jala bracht. Dit gebied wordt gescheiden door een inmense muur van andere Palestijnse gebieden. De muur en de weg die er loopt heeft heel veel land van de Palestijnen in genomen. De weg is alleen toegankelijk voor mensen met een Israelisch kenteken en Palestijnen kunnen via een kleine tunnel onder de weg naar hun land. Israelische nederzettingen zijn doormiddel van deze weg met elkaar verbonden en door de muur zien zij geen Palestijnse dorpen of steden. De Palestijnse boer heeft niet zoveel bomen meer en de oogst was ook zeer mager door de hitte en het te kort aan mest en water. Groot materiaal om iets aan zijn land te doen kan zijn land niet bereiken. Deze boer leeft op een gebied wat valt onder de controle van Israel en is ook een omstreden gebied. Is het van Israel of van de Palestijnen(zo vertelde de boer het). Hij heeft alle eigendoms documenten maar mag zijn huis niet uitbreiden .Aangrenzend aan zijn land ligt een nederzetting en aan alle kanten zie je nederzettingen verrijzen. Ik denk dat wij met ongeveer 30 mensen aan het plukken waren,de een wat handiger en met meer enthousiastme dan de ander,maar niet iedereen was jong of erg fit. Veel ouderen waren er aanwezig en zij willen toch op deze manier hun solidariteit laten zien en met verhalen thuis komen. Het was echt ontzettend heet en vermoeiend om in de bomen en op de ladder te klimmen maar ik vond het heel leuk. De ouderen,denk dan aan de leeftijd van eind zestig of begin zeventig klommen natuurlijk niet in de bomen maar zij plukte waar zij bij konden. Hoe zij de rotsen op konden komen en weer af,is mij een raadsel. Glad en oneffen,dus makkelijk om te vallen of iets te verstuiken. Maar toch doen zij het om de verhalen die heel belangrijk zijn ,mee te kunnen nemen naar hun land en organisaties waar zij voor werken. Verhalen die heel belangrijk zijn daar het toch wel heel snel gaat met al die nederzettingen. Na enkele uren plukken moesten wij een heel stuk klimmen om daar in het huis van de boer( heel klein voor een gezin met 3 kinderen) te eten en iets te drinken. Heerlijk eten en verrukkelijke yoghurt. In de groep zaten drie Marokkaanse meisjes waarvan er twee in het vliegtuig zaten . Zij hebben drie uur moeten wachten om door te mogen bij de douane .Grappig dat wij allemaal niet aan elkaar durfde te vragen wat de bestemming was ,Israel of Palestina. De verhalen over onze fantasieen waren natuurlijk grappig en herkenbaar. Gek dat je in het vliegtuig niet durft te vragen waar iemand naar toegaat en wat die daar gaat doen. Allemaal zeer gevoelig omdat je ook door de douane wilt komen.

Terug naar de nederzettingen.Twee jaar terug kon ik vanaf het balkon van mijn gast gezin een vrij kale heuvel zien. Kaal doordat Israel alle bomen had gekapt om het zo bouwklaar te maken. Nu is er een enorme nederzetting met zwembaden,wegen,winkels en ga maar zo door. Ze hebben daar zelfs een heus park! Ik kan mij voorstellen dat de Palestijnen die dit zo zien gebeuren er treurig en boos van worden. Boos omdat zij op geen enkele manier mogen uitbreiden terwijl er in Bethlehem een vluchtelingenkamp is waar duizende mensen bovenop elkaar leven en geen kant op kunnen. Een vluchtelingenkamp wat gerund wordt door de UN,die wat mij betreft een zeer dubieuze rol vervullen. Zij houden de mensen in leven met voedsel,onderwijs,zakgeld en wat kleine projecten maar dat is alles. Zij zouden toch een veel belangrijkere positie moeten innemen en deze onmenselijke situatie steeds moeten aankaarten. Voor het vluchtelingenkamp(denk niet aan tenten maar huizen die zeer dicht op elkaar zijn gebouwd)lag een enorme hoop vuil en viezigheid. Volgens mij waren de vuilnismannen die ook door de UN betaald worden,in staking.

Het valt mij echt op dat er zoveel vuil op straat ligt en dat er weinig aan gedaan wordt om het schoon te houden. Van mijn vorige bezoek heb ik begrepen dat het ophalen van vuil gedaan wordt met wagens die gedoneerd zijn door diverse landen. Elk zijn eigen vuilniswagen maar als die stuk is dan wordt er geen vuil opgehaald omdat de donateur de reparatie moet verrichten.

In Bethlehem rond gelopen en daar met een winkelier koffie zitten drinken. Bussen komen aan gaan ,allemaal vol met toeristen maar men verdient vrijwel niets aan deze toeristen. Zij ' doen Bethlehem' rennen rond in de kerk en op het plein en vliegen de bus weer in. De winkeliers hebben echt toeristen nodig die souveniers kopen om zo te kunnen bestaan. Helaas is het nu makkelijker om naar Bethlehem te gaan maar alles gaat in een sneltrein vaart. Door de smalle straatjes rijden de auto's tussen de voetgangers en ik vraag mij af hoeveel ongelukken er gebeuren. Als je wat weg bent van de toeristen dan kun je heerlijk door kleine rustige straatjes lopen met prachtige gebouwen en mooie huizen. Kleurige bloemen en een serene sfeer. Mensen begroeten je vriendelijk. In Bethlehem zie je kerken van de diverse stromingen naast elkaar staan zo ook de moskee. Het lijkt allemaal normaal,iets wat de winkelier mij ook vertelde. Er zijn geen spanningen tussen de diverse geloven maar wel onder de diverse politieke stromingen. Wat een verhalen had die man en wat een berusting in zijn lot. Wetende dat ook zijn land met veel olijfbomen,door de muur onbereikbaar is geworden en hij zijn olijfolie in de winkel moet gaan kopen. Hij vertelde nog veel meer maar dat wil ik nu niet opschrijven omdat ik dat niet kan checken . Jullie moeten mijn schrijffouten maar voor lief nemen,er zit hier geen schrijfcontrole op .

Ik hoop dat het voor jullie interessant is om te lezen

Nu lekker douchen,zie er niet uit en mijn gezicht is helemaal rood door de brandende zon. Lekker eten en naar een informatie avond over de nederzettingen in dit gebied. Wijn is trouwens in de winkels te koop zo ook in restaurants ,dus vanavond proost ik op jullie die in de kou zitten.

Sonja,als ik het goed begrijp kan de nieuwe regering zijn borst nat maken met zaken tegen Veolia ,Unilever(kreeg pas een nominatie door de down jones voor duurzaamheid) en Riwal.

Prima ontwikkeling.

groet aan iedereen en voor mijn familie en vrienden een zoen.

( mag ik even de groeten doen aan mijn moeder,is toch een gebruik bij radio en televisie programma's?)